Өлең, жыр, ақындар

Қақпақтай тасты қақ жарып

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 953
Сәндене басып, паңданып,
Жүр едім босқа сандалып.
Тізерлеп міне отырмын
Ғажапқа мынау таң қалып?..
Үп еткен желге тағзым ғып,
Тағыры тағы жалғыздық –
Бір тал шөп шыққан жарыққа
Қақпақтай тасты қақ жарып.
…Серпілдім, талай төзіп ем
Күш алды кенет сезімім.
Ойда жоқ мені ширатар
Қуатқа мұндай кезігем…
…Бүр жарды қурап кеткенім,
Тудың-ау қайта көктемім.
Бір тал шөп – маған, ал оған –
Жіберген жігер көкте күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арам емес мен үшін, арақ дұшпан

  • 0
  • 0

Сән бітіріп көктемге, дала, гүлді,
Жан бітіріп ақын жан жаза білді.
Бірақ әттең, сол ақын, арақты да,
Жырға қосты мадақтап әзәзілді.

Толық

Ізетшілік

  • 0
  • 0

Ең асыл не? – Ол деген iзетшiлiк!
Бар жаһанға жүретiн тiлек тiлеп –
Ол асыл жан! Табиғат берген оған
Жақсылыққа жаралған жүрек – тiлек.

Толық

Бас кәсіп

  • 0
  • 0

Зәтiм қазақ тамыры тереңдегi,
Әлiмсақтан мал бағып, жер өндедi.
Аңыз айтып, термелеп, жырлап өткен,
Кәсiбiнiң бастығы өлең бе едi?!

Толық

Қарап көріңіз