Өлең, жыр, ақындар

Қақпақтай тасты қақ жарып

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 993
Сәндене басып, паңданып,
Жүр едім босқа сандалып.
Тізерлеп міне отырмын
Ғажапқа мынау таң қалып?..
Үп еткен желге тағзым ғып,
Тағыры тағы жалғыздық –
Бір тал шөп шыққан жарыққа
Қақпақтай тасты қақ жарып.
…Серпілдім, талай төзіп ем
Күш алды кенет сезімім.
Ойда жоқ мені ширатар
Қуатқа мұндай кезігем…
…Бүр жарды қурап кеткенім,
Тудың-ау қайта көктемім.
Бір тал шөп – маған, ал оған –
Жіберген жігер көкте күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үлгерген жинап атақ пен даңқ

  • 0
  • 0

Үлгерген жинап атақ пен даңқ кісілер:
Айбыны — асқар, формасы — адам, мүсіні — ер!
Шығады-ау жоқ боп тарыдай сезім сол "тауда"
Өзгенің жанын, пақырдың қамын түсінер.

Толық

Бөлінбес енші

  • 0
  • 0

Не болған маған —
Сендермен, сезім, тілдеспей?
Қарамай қағаз
Бетіне оның күндестей.

Толық

Ізетшілік

  • 0
  • 0

Ең асыл не? – Ол деген iзетшiлiк!
Бар жаһанға жүретiн тiлек тiлеп –
Ол асыл жан! Табиғат берген оған
Жақсылыққа жаралған жүрек – тiлек.

Толық

Қарап көріңіз