Өлең, жыр, ақындар

Ұлыма хат

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1722
Мұнартып көзім дымданып,
Екпін жоқ сөзде, ым қалып.
Тағдырға мынау қатыгез
Отырмын жаным шын налып.
Өксікпен өткен түкірік
Өңешті кернеп ісіріп.
Бұйрықты жерге өтпейді,
Аңғаршы жайды түсініп.
Қыздырып бірақ суармай
Орынсыз қинап жігерді.
Антұрған, ессіз тҽуекел
Жасытып кейде жіберді.
Алсашы мені суарып,
Салсашы тағы отқа бір.
Шабайын сосын ту алып,
Дегенше, жеттің, тоқта бір.
Шабармын, мүмкін шаппаспын,
(Бұйырмас атақ “қақпассың”).
Бұралып жатқан аш иттей
Қалпымда бірақ таппассың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қатыгездер қайдан шықты ағайын?

  • 0
  • 0

Қатыгездер қайдан шықты ағайын? –
Толып кетті оңым, солым, маңайым.
Ес жиғанша басып кетті арам шөп,
Тағы тарттық бейғамдықтың сазайын.

Толық

Маңғыстауым

  • 0
  • 0

Көз суарар ну да жоқ есің кетіп,
Мәуе де жоқ талмайтын несіп етіп.
Ғажап... қалай таңдаған әулиелер —
Маңғыстауды мәңгілік бесік етіп?

Толық

Күн еңкейсе, көлеңке ұзарады

  • 0
  • 0

Күн еңкейсе, көлеңке ұзарады,
Ел азарда кәрі шал қыз алады.
Заман азса, қылыштай хан бұйрығын
Даңғазаның жел сөзі бұза алады.

Толық

Қарап көріңіз