Өлең, жыр, ақындар

Ұлыма хат

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1688
Мұнартып көзім дымданып,
Екпін жоқ сөзде, ым қалып.
Тағдырға мынау қатыгез
Отырмын жаным шын налып.
Өксікпен өткен түкірік
Өңешті кернеп ісіріп.
Бұйрықты жерге өтпейді,
Аңғаршы жайды түсініп.
Қыздырып бірақ суармай
Орынсыз қинап жігерді.
Антұрған, ессіз тҽуекел
Жасытып кейде жіберді.
Алсашы мені суарып,
Салсашы тағы отқа бір.
Шабайын сосын ту алып,
Дегенше, жеттің, тоқта бір.
Шабармын, мүмкін шаппаспын,
(Бұйырмас атақ “қақпассың”).
Бұралып жатқан аш иттей
Қалпымда бірақ таппассың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазағым

  • 0
  • 0

Махамбетке өмір сыйлап қазағым,
Аңқылдады cap далада қазақ үн.
Қалай көзі мерт етуге қиды екен
Мен тұтамын әлі күнге аза, мұң.

Толық

Аптапта

  • 0
  • 0

Кездестірмей бұрын мұндай аптапқа,
Жүр екен-ау құдай талай сақтап та.
Туған жердің табиғаты ғажап деп
Өжектескем талай қорғап, жақтап та.

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте пақыр да бар — мұсылман,
Бұ тірлікте патша да бар — мұсылман.
Тыңдап көрші, ағайындар, бір ойын
Қатардағы мұсылманның ұсынған.

Толық

Қарап көріңіз