Өлең, жыр, ақындар

Тістеп емдік емшегін

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1315
Бауырға алып қол-аяғын
Сұлу суға секірді.
Өз осінен айналатын
Дәл жер шары секілді.
Жер шары да аңдағанға
Сол қыз бала секілді.
Білмейді ешкім қай заманда,
Қашан, қайдан секірді.
Баланатын жылы мыңға
Шексіз көкті кезеді.
Жанға батар қылығына
Баласының төзеді.
Қатігез ұл тістеп емер
Ана емшегін қандатып.
Қорқыныш боп түске енер
Пайда іздеген, жан сатып.
Салдың жара өкпесіне –
Семейге де Невада.
Кепілдік жоқ кеппесіне
Амазонка, Нева да.
Тост айтыстық той жиында,
Арал тұзы емшекте.
Уран сәуле өз миыңда,
Қылмыс орнын көмсекте.
Табиғатты өз анаңдай
Сүймегесін іш тартып.
Жер де жатыр, о да қалмай
Ғұмырыңды қысқартып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешірмей бір қатені

  • 0
  • 0

Сен мендік бола алмадың,
Мен сендік бола алмадым.
Секілді көкте жұлдыз,
Жетпеген сол арманым.

Толық

Жан азығым — атамның мұралары

  • 0
  • 0

Асқақ сөйлеп, тыңда деп теңіз ұлын,
Дейтін ылғи "мен Арал егізімін!".
Еркесімін елімнің, еркін қазақ,
Мен Аралдың, — дейтін ол, — лебізімін!

Толық

Абай сөзі

  • 0
  • 0

Ертеңнің сөзін сөйлеп кеше кеткен,
Қазағын адамзаттың шешені еткен —
Қарызға өсім үшін берген пұлдай,
Сөзінің құны күнде өседі еппен.

Толық

Қарап көріңіз