Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1109
…Бұл дүние баянсыз –
Сусыған қызыл шағылдай.
…О дүние белгiсiз –
Мұнардай, елес сағымдай.
Сүремiн өмiр шағылмен,
Болғанмен бiрi сергектiң.
Айтпаймын оған жағын мен
Түр-түсiн күнде өзгерткен.
Баянды өмiр қайда бар?
Болса тек анда-сонда бар…
Таусылған қанша айлалар,
Бармауды ойлап сандалар…
Болғанда басқа жан қайғы,
Амалсыз дәме етесiң.
Адам жоқ, санам аңдайды,
Iздеген жолдың төтесiн.
…Қалсам ба осы шағымда,
Бәр-бәрiн ойлап қағынбай?
Сүрсем бе өмiр “сағымға”,
“Шағылға” тiптi бағынбай?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төбеңді төмпешік боп биіктетем

  • 0
  • 0

Туған жер
Табынтады ұлылығың,
Қалайша дәлелдейді бұны ғылым?
Беруге сөзбен, сірә, түсіндіріп,

Толық

Естелік

  • 0
  • 0

Бала кез — жалақ ерін, жыртық иін —
Ойласам қызық екен тұрпым кейін.
Еске алдым бірер сөзді ғажап шақтан,
Қойсын деп өткен күнге ұлтым зейін.

Толық

Ауыл жыршысы

  • 0
  • 0

Әлi есiмде, әңгiмешiл кiсi едi,
Тыңдататын, түртiп қалып “е деш” деп.
Өткiр көзi өңменiндi теседi,
Қарағанда саған да ендi кезек кеп.

Толық

Қарап көріңіз