Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 867
…Бұл дүние баянсыз –
Сусыған қызыл шағылдай.
…О дүние белгiсiз –
Мұнардай, елес сағымдай.
Сүремiн өмiр шағылмен,
Болғанмен бiрi сергектiң.
Айтпаймын оған жағын мен
Түр-түсiн күнде өзгерткен.
Баянды өмiр қайда бар?
Болса тек анда-сонда бар…
Таусылған қанша айлалар,
Бармауды ойлап сандалар…
Болғанда басқа жан қайғы,
Амалсыз дәме етесiң.
Адам жоқ, санам аңдайды,
Iздеген жолдың төтесiн.
…Қалсам ба осы шағымда,
Бәр-бәрiн ойлап қағынбай?
Сүрсем бе өмiр “сағымға”,
“Шағылға” тiптi бағынбай?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үміт

  • 0
  • 0

Сарғайғанда тіршіліктен сән кетіп,
Көз ұшында – сүрген өмір, әндетіп.
Торыққанда тағдыр иттен жиреніп
Үлгердің ғой – Үміт, Үміт сен жетіп.

Толық

Кіжіңдейді

  • 0
  • 0

Кіжіңдейді екен ғой жарлы кісі,
Жомарттық та, мәрттік те бардың ісі.
Аңызақты, аптапты дала сыйлар,
Саялылау келеді талдың іші.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағынады кәрісі бар, жасы бар,
Нақ сағыныш қырдан қырға асырар.
Бір сағыныш жан күйдіре өртесе,
Бір сағыныш бір-ақ сәтте басылар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар