Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1055
…Бұл дүние баянсыз –
Сусыған қызыл шағылдай.
…О дүние белгiсiз –
Мұнардай, елес сағымдай.
Сүремiн өмiр шағылмен,
Болғанмен бiрi сергектiң.
Айтпаймын оған жағын мен
Түр-түсiн күнде өзгерткен.
Баянды өмiр қайда бар?
Болса тек анда-сонда бар…
Таусылған қанша айлалар,
Бармауды ойлап сандалар…
Болғанда басқа жан қайғы,
Амалсыз дәме етесiң.
Адам жоқ, санам аңдайды,
Iздеген жолдың төтесiн.
…Қалсам ба осы шағымда,
Бәр-бәрiн ойлап қағынбай?
Сүрсем бе өмiр “сағымға”,
“Шағылға” тiптi бағынбай?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн еңкейсе, көлеңке ұзарады

  • 0
  • 0

Күн еңкейсе, көлеңке ұзарады,
Ел азарда кәрі шал қыз алады.
Заман азса, қылыштай хан бұйрығын
Даңғазаның жел сөзі бұза алады.

Толық

Алып қалдың ағайын бір өлімнен

  • 0
  • 0

Алып қалдың ағайын бір өлімнен,
Маған деген мөп-мөлдір тілегіңмен.
Біреулерің көз жасты бұлап жүріп,
Ал біреуің дәр-дәрмек сұрап жүріп.

Толық

Тәуелсіздік

  • 0
  • 0

Тәуелсіздік! — Сен! —
Сағыныш ең сарғайтқан бала кезден!
Сен — Арман едің! —
Қорланғанда жас тамған қара көзден!

Толық

Қарап көріңіз