Өлең, жыр, ақындар

Дидаку жан

  • 01.04.2020
  • 0
  • 0
  • 923
Өкшесі етігімнің айнала жез,
Айналайын көзіңнен дөңгелек көз.
Екеуміз екі рудың баласы едік,
Қаңбақтай жел аударған болыппыз кез.

Қайырмасы:
Дидаку жан-ай,
Дидаку жан-ай,
Дидаку жан-ай.

Дауысың қоңыр қаздың дауысындай,
Нәзіктігі беліңнің қауырсындай.
Қиядан түлеп ұшқан қыран едім,
Қонақ қыл мекеніңе ауырсынбай.

Шақырдың «келсең кел» деп, ауылыңа,
Жіберейін бір сипат сауырыңа.
Мойныңа ақ білекті арта салсам,
Тигендей болып жүрме жауырыңа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сұңқар

  • 0
  • 0

Жебесі шын күмістен садағымның,
Әдеті осылай ма еді базарлымның.
Несіне сөйлер сөзден іркілейін,
Тұсына кез келгенсің ажарлымның.

Толық

Биқажыны жоқтау

  • 0
  • 0

Бісміллә сөздің басында,
Алланың аты қасында.
Дүние салды қажы атам,
Тоқсан екі жасында.

Толық

Баянаула

  • 0
  • 0

Жері кең Баянауыл даңқың асқан,
Жер жоқ қой бұл маңайда сенен асқан.
Әркімнің туған жері өзіне ыстық,
Сондықтан шыдамастан әнге қостық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар