Өлең, жыр, ақындар

Дидаку жан

  • 01.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1011
Өкшесі етігімнің айнала жез,
Айналайын көзіңнен дөңгелек көз.
Екеуміз екі рудың баласы едік,
Қаңбақтай жел аударған болыппыз кез.

Қайырмасы:
Дидаку жан-ай,
Дидаку жан-ай,
Дидаку жан-ай.

Дауысың қоңыр қаздың дауысындай,
Нәзіктігі беліңнің қауырсындай.
Қиядан түлеп ұшқан қыран едім,
Қонақ қыл мекеніңе ауырсынбай.

Шақырдың «келсең кел» деп, ауылыңа,
Жіберейін бір сипат сауырыңа.
Мойныңа ақ білекті арта салсам,
Тигендей болып жүрме жауырыңа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алай көк

  • 0
  • 0

Дария, ағып жатқан суда мін жоқ,
Хайуан, өлдім дерге малда тіл жоқ.
Құрбылар тіршілікте ойна да күл,
Бұл дәурен екі айналып келмегі жоқ.

Толық

Елім-ай (2-нұсқа)

  • 0
  • 0

Қарайғанға қараймын қабан ба деп,
Қамшылаймын атымды шабам ба деп.
Өткеннен де сұраймын кеткеннен де,
Туған жерім Ақбұлым аман ба деп?

Толық

Жамал-ай (3­ нұсқа)

  • 0
  • 0

Алқызыл басында-ау, ала ноқта,
Айналайын, қарағым, еркем тоқта.
Кезең жерде-ау кез болған едің, Жамал,
Әнеугі айтқан уәдең бар ма, жоқ па?

Толық

Қарап көріңіз