Өлең, жыр, ақындар

Дидаку жан

  • 01.04.2020
  • 0
  • 0
  • 878
Өкшесі етігімнің айнала жез,
Айналайын көзіңнен дөңгелек көз.
Екеуміз екі рудың баласы едік,
Қаңбақтай жел аударған болыппыз кез.

Қайырмасы:
Дидаку жан-ай,
Дидаку жан-ай,
Дидаку жан-ай.

Дауысың қоңыр қаздың дауысындай,
Нәзіктігі беліңнің қауырсындай.
Қиядан түлеп ұшқан қыран едім,
Қонақ қыл мекеніңе ауырсынбай.

Шақырдың «келсең кел» деп, ауылыңа,
Жіберейін бір сипат сауырыңа.
Мойныңа ақ білекті арта салсам,
Тигендей болып жүрме жауырыңа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әги, қалқаш, Қазиза-ай

  • 0
  • 0

Дәйім менің мінгенім мұз көк ала-ай,
Сала алмас осы әнге бала, әгигәй.
Қыл өтпес арамыздан тату едік-ай,
Арадағы айрылдық сөзге бола, әгигәй.

Толық

Ақсұңқар /1-нұсқа/

  • 0
  • 0

Жебесі шын күмістен садағымның,
Әдеті осылай ма еді базарлымның.
Несіне сөйлер сөзден іркілейін,
Тұсына кез келгенсін ажарлымның.

Толық

Гәкку (2-нұсқа)

  • 0
  • 0

Таранған дария ішінде сіз бар аққу,
Мұндай сөз естіп пе едің бек ләзәтлу.
Сырнай мен домбыраның арасында,
Толқыған қорғасындай, қайран, Гәк-ку.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар