Өлең, жыр, ақындар

Елігай (Илигай)

  • 01.04.2020
  • 0
  • 0
  • 7924
«Кел» деп едің, Елігай, келіп тұрмын,
Отқа түспей өртеніп еріп тұрмын.
Сертте тұрсаң, мен сендік—жаным құрбан,
Сырым осы—сертімді беріп тұрмын.

Айналайын, қарағым, қара қасым,
Қара мақпал жібектей—қара шашың.
Баласындай еліктің Елігім ең,
Сені ойласам, мөлдіреп көзден жасым.

«Елігай» деп атыңды қойдым арнап,
Сен—ақ шабақ болғандай салдым қармақ.
Еркін таудың еркесі—елік болсаң,
Мен де өзіңдей жалғызбын—ерке саңлақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалқатайдың дауысы-ай!

  • 0
  • 0

Аралаймын аулыңды тарланменен,
Қарамайсың қасыңа барғанменен.
Ойнамаймын, күлмейін десем дағы, ахау,
Өтіп барады жас дәурен арманменен.

Толық

Көкайдай

  • 0
  • 0

Қарағым, сен де ақ маңдай, мен де ақ маңдай,
Қосылса екі ақ маңдай, шам жаққандай.
Төбесі сұлу қыздың көрінгенде,
Аяқты баса алмаймын жын қаққандай.

Толық

Бипыл

  • 0
  • 2

Асау кер ат жүрмейді шалдыққан соң,
Еркін даусым келмейді қарлыққан соң.
Ахау, тәнім-ай,
Талма менің жаным-ай.

Толық

Қарап көріңіз