Өлең, жыр, ақындар

Құрбым-ай (1-нұсқа)

  • 07.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1578
Атым мінген астымда ақ кіндікті,
Сенің үйің белгілі боз түндікті.
Угай-ай, угай-ай, құрбым, ай-ау.

Ат өксітіп алыстан келгенімде,
Жылтылдатпай шамыңды, жап түндікті,
Угай-ай, угай-ай, құрбым, ай-ау.

Айналайын, қарағым, асыл айнам,
Құрбы болып, қанекей, тиген пайдаң?
Бұдан артық күтуге еш жайым жоқ,
Ендігісін, жан құрбым, өзің ойлан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ бүркей салған қаралы әйелдің күйеуін жоқтауы

  • 0
  • 1

Ақ бүркей салдым басыма,
Жер ортаға келген шағымда.
Басымнан бағым тайғаны,
Жаратқан Алла осы ма?!

Толық

Ақ қайың

  • 0
  • 0

Өзіңе таныс баяғы қайң,
Сарғайып күзде тұрады дәйім.
Дариға, сол бір ғажайып күндер,
Елес пе еді, білмеймін, айым.

Толық

Ал, жаным-ай

  • 0
  • 0

Өлең деген немене өнерпазға,
Өлең тұрмақ сөз қиын, ал, жаным-ай, ақылы азға-ай-ау.
Көтерелік көңілді өлең айтып-ау,
Кім бар, кім жоқ ендігі, ал, жаным-ай, келер жазға-ай-ау.

Толық

Қарап көріңіз