Өлең, жыр, ақындар

Құрбым-ай (1-нұсқа)

  • 07.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1435
Атым мінген астымда ақ кіндікті,
Сенің үйің белгілі боз түндікті.
Угай-ай, угай-ай, құрбым, ай-ау.

Ат өксітіп алыстан келгенімде,
Жылтылдатпай шамыңды, жап түндікті,
Угай-ай, угай-ай, құрбым, ай-ау.

Айналайын, қарағым, асыл айнам,
Құрбы болып, қанекей, тиген пайдаң?
Бұдан артық күтуге еш жайым жоқ,
Ендігісін, жан құрбым, өзің ойлан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ халқының жоқтау жыры

  • 0
  • 0

Пісімілдә сөздің өрнегі
Пәнденің рас өлмегі.
Бұл дүниеде тұру жоқ
Ажалға адам көнбегі.

Толық

Айдай

  • 0
  • 0

Айт дегенде өлеңді аңыраймын, ай-дай,
Көлден ұшқан ақ қаудай мамырлаймын, ай-ай.
О, жалған өткенің бе, айдай-ай.
Қолда барда алтынның қадірі жоқ,

Толық

Жаз болса

  • 0
  • 0

Жаз болса жердің жүзі жайнап тұрған,
Ән шырқап бұлбұл құстар сайрап тұрған.
Болғанда қырық күн шілде, сарша тамыз,
Ыстық боп жердің жүзі қайнап тұрған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер