Өлең, жыр, ақындар

Алтын, күміс және қалайы

Шыңғыс Айтматовқа

Пәстеу соғып сырт көркі мазмұнынан,
Бекер болды-ау, мезгілсіз тозды бір ән.
Мыстан құйдық тұлғасын ұлылардың,
Жер бетінде алтынның аздығынан.
Міне, тағы құлашын жазды бір ән,
Көркі осалдық етпегей мазмұнынан.
Сорпа ішеміз қалайы қасықпенен,
Жер бетінде күмістің аздығынан.
Жасық жайлы жасампаз ойға қалып,
Жарар еді кетпесек майдаланып.
Сары шымшық сан рет той бастады,
Бұлбұлдардың аздығын пайдаланып.
Қалайы өтсе күмістің есімімен,
Үйреніппіз қарауға кешіріммен.
Соның бәрі асылдың аздығынан,
Азға зорлық жасаудың кесірінен.



Пікірлер (1)

Ерсұлтан

Кыс

Пікір қалдырыңыз

Күре тамырды іздеу

  • 0
  • 0

Айтшы маған, Жастық шағым, жалынды,
Бердім саған кеудемдегі арымды.
Бердім саған арманымның оттарын,
Бірақ сенің бола алдым ба мақтаның?

Толық

693 және 7 немесе Қазақстан жазушылар одағы

  • 0
  • 0

Адамға адам қасқыр болған,
Қасқыр азу тістілер «тақсыр» болған,
Ізгіліктің боз өкпесін нарық қысқан заманда,
Қазақстан Жазушылар одағы деп аталатын қоғамда

Толық

Сын сағатта

  • 0
  • 0

Күзетші
Алдияр хан!
Асығындай еліктің,
Шемен жігіт келіп тұр.

Толық

Қарап көріңіз