Өлең, жыр, ақындар

Орашолақ

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1133
Мынау бiздiң Доңқабақ
Шеберлiгi ұстады.
Дəу пышақпен жаңқалап,
Қарындашын ұштады.
Əдемiлеп,
Сүйiрлеп,
Шығармақшы ұшын ол.
Терлеп-тепшiп, күбiрлеп
Берiлiптi iсiне ол.
Ендi ұштала бергенде,
Ұшы бырт-бырт сынады.
Ызақорын көрдiң бе:
– Өтпейдi, – деп жылады.
Əй, шебер боп жарытпас,
Қолын кесiп алыпты.
Сына-сына қарындаш,
Бiр тұтам боп қалыпты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бала ойы

  • 0
  • 0

Мезгiл келiп жеткенде
Сыбызғылы, сырнайлы,
Күн мейiрiн төккенде,
Бозторғайлар жырлайды.

Толық

Мәнісі

  • 0
  • 0

Атасы үнсiз,
Əжесi де үнсiз.
Папасы да үнсiз,
Мамасы да үнсiз.

Толық

Жылқы неге мақтаншақ емес?

  • 0
  • 0

Есек айтты: – Мен деген асылмын, – деп,
Сахараның еркесi Қашырмын, – деп.
Қашыр айтты: – Жапанда желқұйын боп,
Ескен желмен жарысар жылқымын, – деп.

Толық

Қарап көріңіз