Өлең, жыр, ақындар

Орашолақ

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1164
Мынау бiздiң Доңқабақ
Шеберлiгi ұстады.
Дəу пышақпен жаңқалап,
Қарындашын ұштады.
Əдемiлеп,
Сүйiрлеп,
Шығармақшы ұшын ол.
Терлеп-тепшiп, күбiрлеп
Берiлiптi iсiне ол.
Ендi ұштала бергенде,
Ұшы бырт-бырт сынады.
Ызақорын көрдiң бе:
– Өтпейдi, – деп жылады.
Əй, шебер боп жарытпас,
Қолын кесiп алыпты.
Сына-сына қарындаш,
Бiр тұтам боп қалыпты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Егіздер жыры

  • 0
  • 0

Бiрiмiзден
Аумаймыз
Бiрiмiз де,
Киiмiмiз,

Толық

Зерек бала

  • 0
  • 0

Əкесiнiң есiмiн,
Жазып берер,
«Жаз» десең.
Жазар шеше есiмiн,

Толық

Тырма

  • 0
  • 0

Босқа қарап тұрмадым,
Бiраз жұмыс тындырдым.
Əттең, бiрақ тырманың
Екi тiсiн сындырдым.

Толық

Қарап көріңіз