Өлең, жыр, ақындар

Орашолақ

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1141
Мынау бiздiң Доңқабақ
Шеберлiгi ұстады.
Дəу пышақпен жаңқалап,
Қарындашын ұштады.
Əдемiлеп,
Сүйiрлеп,
Шығармақшы ұшын ол.
Терлеп-тепшiп, күбiрлеп
Берiлiптi iсiне ол.
Ендi ұштала бергенде,
Ұшы бырт-бырт сынады.
Ызақорын көрдiң бе:
– Өтпейдi, – деп жылады.
Əй, шебер боп жарытпас,
Қолын кесiп алыпты.
Сына-сына қарындаш,
Бiр тұтам боп қалыпты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешкі сурет

  • 0
  • 0

Атасы айтты: – Қарғам, – деп.
Жiгiт болып қалған, – деп.
Кем болмайды қайткенде
Əке тiлiн алған, – деп.

Толық

Алшы

  • 0
  • 0

Ақ кимешек басында,
Ақ ниеттi сөзi де.
Аппақ едi шашы да,
Ақ қағаздай өзi де.

Толық

Аққала

  • 0
  • 0

Бойыма шақ қана,
Қаладым аққала.
Қуансын қосыла,
Жүгiрдiм досыма.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар