Құдаша
- 1
- 6
Бас имей бұрқасынға
Өтті де жылдар ағып.
Туған жер қырқасында
Қап қойды бұл балалық.
Сендерменен бір бастым шыңға қадам,
Сендер барда келген жоқ мұң да маған.
Далаң анау талдырған құс қанатын,
Бабаң анау кеңдігін бұлдамаған.
Өзендер мен көлдердің,
Көлден шалғай шөлдердің,
Биіктер мен алыптардың,
Жылулар мен жарықтардың арасын
керемет
керемет
Бидаулетова И
Бірінші рет оқып отырмын Өте қатты ұнады
Ақбота
Тамаша өлең екен
Ақбота
Тамаша өлең екен