Өлең, жыр, ақындар

Бөрі сырғақ

  • 22.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1801
Ақпанның аязды ызғары бетке ұрып,
Арландар ұлиды.
(ұлиды тектілік).
Ұйтқыйды ақ боран ашумен долданып,
Найзадай ақ шыңды ақ қарға бөктіріп.

Жортады Арландар болғанда таң сәрі,
Қылықты құртқаға ауады аңсары.
Жортады құртқалар болғанда таң сәрі,
Айбарлы арланға ауады аңсары.

Бораса ақ боран, борасын түк емес,
Күтеді қызығы оларды түгемес.
Бойында қайнаған ыстық қан бөрілік,
Кермейық қаншығы тұрады керіліп.
Қырқадан қырқаға зау желіп шығады,
Тәтті бір йісті танауға жел ұрып.

Соғады еліріп, ентігіп зарлы ызғар,
Жауады түйіршік тарыдай қар-мұздар.
Ылыққан бөрілер елемес ондайды,
Жан емес бұл шақта, болады жар қайғы.

Ұлиды жеміріп желкесін жартастың,
Бойында шымырлап құмарлық нар тасқын.
Тұмса тұн жолығып, тірсегі дір қағып,
Жаланып бауырын, қолтығын бу қарып.
Арлан мен Құртқалар тұрады талықсып,
Бойды алған лаззатты сезімге уланып.

...Ақпанның бораны тістелеп қылшығын,
Аспанға көтеріп ұлиды тұмсығын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылқы дүбірі

  • 0
  • 0

Үйірлі жылқылар жосыған суатқа,
Моцарттың күйіндей дүбірі құлақта.
Қуырылып тұяққа, жұмыр бел бүгіліп,
Қара жер қаймығар тастары үгіліп.

Толық

Сетік көкке сыр

  • 0
  • 0

«Жылқыда жүйірік сен едің,
Адамда жүйірік мен едім»
Алашқа туған ұл едім,
Аллаға жалғыз құл едім.

Толық

Қарап көріңіз