Қара шаңырақ

Жасырып қайтем жарамды,
Асырып қайтем бағамды.
Ауылдан ұзап көрмеген
Көшіріп алдым анамды.
Ауылым қалды аңырап,
Айдыным қалды жамырап.
Қонысым болған қырық жыл
Шаңырақ қалды қаңырап.
Жанарым жасқа тұнғанда,
Мұң тұрды мұздай мұржамда.
Шырылдап кетті жүрегім
Қақпаны жауып тұрғанда.
Мойныма таққан тұмарым,
Кешегі қайда жыр, әнім?
Есіме түсіп көп жайлар
Егіліп тұрып жыладым.
Жолымды салса жомарт күн,
Мен енді саған қонақпын.
Сағымға орап сақтаған
Сағынышымды жоғалттым.
Қалтамнан түспей қаламым,
Жырлауға сені жарадым.
Ақын боп кеткен ұл едім
Ауылға кім боп барамын?
Өсіп ек сенде жамырап,
Кетіп ек сенен тамыр ап.
Әкемнің болған көзіндей
Қайран да қара шаңырақ,

---