Өлең, жыр, ақындар

Туған өзен жағасында тұрды ол

Үстінде бар солдаттың сұр плащы,
Өзіменен бірге кешкен жорық жол.
Кірпігінде жылт-жылт етіп бір тамшы,
Туған өзен жағасында тұрды ол.

Төрт жыл, бәлкім, көп болар ма одан да
Жорықта өткен күнін айға баласа.
Баяғыдай балғын құрақ бауырында,
Сол күйі әлі - туған өзен тамаша.

Салтанатпен сәлем беріп ол тұрды,
Саптағыдай әсем ұстап тұлғасын.
Көз алдында толқын қуып толқынды,
Жаңғырығып соғып жатыр жар астын.

Ақша бұлттан үзіліп бір түскендей
Шүйіледі көктен төмен шағала.
Туған жерде бақытты еді құс нендей,
Кең бесікте ұқсайды ерке балаға!

Көк өзенге тынып, кейде тулаған
Қарайды ұзақ көзін солдат бір алмай.
Жамыраған жас толқынға, жинаған
Сағынышын үлестіріп тұрғандай.

Ой толқиды құбылып, мың бұралып,
Ой толқынын қайталайды толқындар.
Көз алдынан жатыр өтіп, шұбалып
Қаһармандар, ер жолдастар, сол жылдар.

Қасиеттеп, ойда әлдилеп өткенін,
Келер күнге құшақ ашып тұр солдат.
Туған жердің қарсы ап жарқын көктемін,
Жаны күліп, көкірегінен нұр саулап...

1946 жыл



Пікірлер (1)

Мейрамкул

Рахмет
Керек мәліиеттерді ала отырып , өз керегіме жарата білдім .

Пікір қалдырыңыз

Қаратау құшағында

  • 0
  • 0

Қақ жарып ен даланы, жолмен аңқып,
Ондаған машинаға өлең артып,
Қаратау, ққшағыңа кірдік сенің
Құйқылжып жыр боп тасып, ән боп шалқып.

Толық

Бұлыңғыр күндер

  • 0
  • 0

Қыс еді. Ноябрьдің аяғы кеп,
Арқаның сала берді бораны үдеп.
Жазудай сумен жуған кетті өшіп,
Жаздағы қырдың жолы сорабы көп.

Толық

"Кітапхана" журналына

  • 0
  • 0

Сәлем, саған - сағындырған жас перзент!
Сен қарыштап туа салып, өс, ержет!
Бүкіл қазақ кең даласын арала,
Малшылармен тауға шығып, төске өрлеп!

Толық

Қарап көріңіз