Өлең, жыр, ақындар

Құлын

  • 28.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2734
Табиғаттың осындай бір қастығын
Көрмейін деп бұлт астына қашты күн.
Жаңа ғана енесіне жай түсіп,
Жапан дүзде қала берді жас құлын.

Нөсер жаңбыр құйылғандай шүмектен,
Осы маңда өршелене үдеткен...
Құлыншақты тербегендей шайқалтып,
Қара жердің кеудесі бір дір еткен.

Одан басқа ешнәрсені сезбеген,
Тек екеуі кейін қалды өзгеден.
Басқа жылқы қырға беттеп барады,
Бұл соларды ұзатып тұр көзбенен.

Жүйткір еді шарлап ойын-төбесін,
Кете алмай жүр шыр айналып енесін.
Шұрқыраған құлын-тайдың дауысы
Шымырлатып барады оның денесін.

Шақырғандай қоғалы көл, гүл-құрақ,
Көз ұшында кетті бір кез бұлдырап.
Орта жолға жете бере жалт беріп,
Кейін қарай ақты қайта құлдырап.

Тағы біраз тыпыршыды талпынып,
Шыдай алмай арлы-берлі шарқ ұрып.
Құлындарға қарап қойып алыстан,
Енесін ол еміп жатты алқынып.

Жаңбырменен дүр сілкініп шықты көк,
Көк шалғынның бетін самал сүртті кеп.
Оятқандай сұлық жатқан енесін,
Тұрды құлын тұмсығымен түрткілеп.

Кеше ғана көрді ғой ол таң нұрын,
Кең даланың көкорайлы шалғынын.
Білмейді ғой, оның сәби жүрегі,
Ажал деген аяусыздың барлығын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыртта боран ұлып тұр

  • 0
  • 0

Сыртта боран ұлып тұр,
Қырық жамау терезені ұрып тұр.
Қоңыр кеште
қоңыр үйдің ішінде

Толық

О, туған жер

  • 0
  • 0

О, туған жер, барымның
Сәттілері сенікі.
Балы болса жанымның
Тәттілері сенікі.

Толық

Ауыл қарттары

  • 0
  • 0

Дүниеге келер бір рет,
Дария-кеуде,
Тау-мүсін,
Құрыштан құйған құдірет –

Толық

Қарап көріңіз