Өлең, жыр, ақындар

Күндер

  • 02.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1526
...Лақылдатып төкті бұлақ көбігін
Шалқақ жатқан жағасына уақыттың.
Уақыт, уақыт! Басқа сыймас көп ұғым,
Уақыт сыйды құшағына Уақыттың.

Еркелеймін басқаға емес, Мезгілге,
Еркелеуді ұнатам мен кәріге.
Уақытпен салыстырсаң жас мүлде
Күн де, Жер де, адамдар да – бәрі де,
Күн шуағын толтырып ап көздерге
Болашақтың қойны-қоншын кезгенде,
Оттан қорқып сол көздерден таралған
Қашар еді көлеңкенің бәрі алдан.
Көлеңкені жеңдіріп күншуаққа,
Қандай ғажап жетіп жатсаң мұратқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз-көңіл

  • 0
  • 0

Гулеп кетті жел тұрып маңай тағы,
Кәрі қурай ызыңдап ән айтады.
Мойын жүні үрпиіп жетім торғай
аяныш-сезіміңді молайтады.

Толық

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Адам ата

  • 0
  • 0

...Саздан құйып Құдірет сонда Адамды
бір жіберген қатесін оңдап алды.
Сол сәтте жүзіне бұлт тұтып, ықтап
жетіп кепті Ібіліс сықылықтап.

Толық

Қарап көріңіз