Толқындар

Жартас тұрды жағалауда тістеніп,
Кек көреді ол – еркелесе толқындар.
Шабыт-толқын шапшыды да түсті өліп...
Жартас тұрды баяғыша тістеніп.
Сол жартасқа кейде қатты сүрінді
Менің отты толқындарым бүгінгі.
Жаңғырықтар жүзге бөліп бір үнді,
Сексен саққа жүгіртеді жырымды.
Күндер туды көкейі ырыс, сырты Бақ,
Күн көзінде бір сезім тұр жылтырақ.
Кеуде толы ой келеді шымырлап,
Көше толы жыр келеді бұрқырап,
О, дариға, үмітімді үзбедім.
Үмітім сол – басылмаған іздерім.
Соған шейін көрмесін деп мені ешкім,
Өз ойыммен өзім ғана егестім.
Кей көңілден шуақ жұтып құнықтым,
Кей көңілді өзім күліп жылыттым.
...Күндер, шіркін, қағып алып денемді
Толқынына мінгізеді үміттің...

---