Өлең, жыр, ақындар

Бір түйір дән

  • 02.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2551
Бір түйір дән сыңғырап жерге түсті –
Тау, Дөң, Дала жабылып тербетісті.
Жеңіл әйел секілді ала етекті,
Ұйтқығанда сол дәнді жел әкепті.
«Қайдан?»
«Қашан?»
«Қалай?» деп Желден ешкім
Сұраған жоқ (сұрайтын мен де емеспін).
Дән өсті тек,
Тоғайды ел,
Молайды астық –
Қоныстастық, нан үшін, қолайластық.

Күн шуағы дәм берді, өмір келді –
бұлт жылады,
Жапырақ көңілденді.
Алыс тартып тек қыңыр мақсат тұрды...
Санын сабан ақ бұлақ сақ-сақ күлді.
«Қайдан?»
«Қашан?»
«Қалай?» деп одан-дағы
ешкім сұрап бос әлек бола алмады...
Әр жанардан «дос», «жау» деп сыр ұғыстық,
өмір үшін достастық, қырылыстық.
Желдің демін мен де іштім – тыншымадым,
Татып келем нанды да, күн шуағын, –
Қызу дарып бойына – шым-шым ағын
шуаққа аунап күшік-тірлік қыңсылады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бітпеген құрылыс трагедиясы

  • 0
  • 0

Ұстаз ғып Абай, Қасым, Исаны мен
Өзімше бір қабаққа үй салып ем.
Мыңқ етпес бұршақ ұрсын, жау ырғасын
Ұйқастан қалап едім қабырғасын.

Толық

Салыстыру

  • 0
  • 0

Ұран деді шындықты,
Шындық қуған тірлікті,
Қыран деді шитімдей шегірткені бір мықты.
Шегірткелер әулеті, әй, дүрлікті-ау, дүрлікті!

Толық

Кезектесіп бір қуаныш, бір қайғы...

  • 0
  • 0

Кезектесіп бір қуаныш, бір қайғы,
Бірі сипап, бірі жанды тырнайды.
Бірі жыртып, бірі жамап кеудемді.
Осы жасқа аман-есен келгем-ді...

Толық

Қарап көріңіз