Өлең, жыр, ақындар

Көкте жұлдыз, жерде жұлдыз

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2999
Аспан жаққа шақырады мені өлең,
Шақырады аспан төніп тұрып төбеден.
О, жұлдыздар, алыс едің сен неткен,
О, жұлдыздар, жақын едің не деген!
Тамшы терді сығып алып денеден,
Жұлдыз қылып жағайыншы деген ем...
Оу, көк аспан тесіліпті-ау тегенең,
Тегенеңде құюлы екен көп өлең.
Сол аспаннан албырт сәуле себелеп
Жер төсіне құлап жатыр не керек!
Сол сәуле боп дүниені кездік біз.
Сол жұлдызбен жерімізді шегелеп!
Маужырап тұр, тыныш-ақ қой түн біздің,
Тыныштықты осы түнге мінгіздім.
Жалғыз ғана… есіледі жыр жолы,
Сәулесімен араласып жүлдыздың.
Әр тірліктің түні мынау, күндізі –
Әр тірліктің жұлдыз болып күлді ізі.
Жұлдыз көп қой, жұлдыз көп қой аспанда,
Одан да көп біздің жердің жұлдызы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шүкір, шүкір!

  • 0
  • 0

Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,
дар арқаны — бір қыл арқан есілді.
Бір ат арба туарылды сол түні,
бір айбалта суарылды сол түні.

Толық

Ақ түс

  • 0
  • 0

Ақ деген не?
Қиянаттан, тепкіден
аман шыққан Ардың түсі деп білем.
Сәл кірлесе күймен жуып жанымды,

Толық

Бетіңе талай шимай жатып ап жүр

  • 0
  • 0

Бетіңе талай шимай жатып ап жүр,
Кей сөздің қызыл көзі шатынап жүр.
Шынымды жазайын деп арлылар жүр,
ақылды сөз жазам деп ақымақ жүр.

Толық

Қарап көріңіз