Өлең, жыр, ақындар

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 3060
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,
Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.
Айнала жап-жасыл – жас бәрі
Сырымен, шуымен ұтады.
Кәрі емен қалтылдап бастары
Қостайды боз бала-бұтаны.
Өзге түс күтпей-ақ қой алдан,
Көк бояу күледі қулана.
Бар дүние жасылға боялған,
Мөлдірлікті ұстапты су ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау баурайында

  • 0
  • 0

Көкірегімнен қуат сездім сұрапыл —
ақ көз-бұлақ, ақтарылмай тұра тұр.
Тасқын алса жер мен көктің арасын
Міз бақпаған қасиетті қара шың,

Толық

Күн батқан соң

  • 0
  • 0

... Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
бір суық леп кезіп жүрді жағалай.

Толық

Қарыз

  • 0
  • 0

Ақын аға бір інісін, әй шөмитті-ау, шөмитті:
— Қолдан адам жасап едім сен итті,
білмедің сен кісілікті, ұятты,
барлық қолдан жасалғандар сияқты.

Толық

Қарап көріңіз