Жан-жарым, түбінде сол көк теректің...
- 0
- 0
Жан-жарым, түбінде сол көк теректің
Өзіңді сүйдім алғаш, өкпелеттім.
Сәл жүдеп үміт қайта бір тірілген
Кезінде жас үзілді кірпігіңнен.
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.
Айнала жап-жасыл – жас бәрі
Сырымен, шуымен ұтады.
Кәрі емен қалтылдап бастары
Қостайды боз бала-бұтаны.
Өзге түс күтпей-ақ қой алдан,
Көк бояу күледі қулана.
Бар дүние жасылға боялған,
Мөлдірлікті ұстапты су ғана.
Кісі бола қалғаным жоқ мен демде...
- 0
- 0
Кісі бола қалғаным жоқ мен демде,
Өз ойымнан өзім талай айныдым.
Шын айтсаң да сын айтуға келгенде
Керек екен парасаттың байлығы.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
×
- Цицерон
- Бенедикт Спиноза
- Мұстафа Шоқай
- Сократ
Барлық авторлар