Ұршық жыры
- 0
- 0
Сыртта — күзгі жел үні,
бұталар тұр ыңырсып.
Үйде — ене, келіні
екеуінде бір ұршық.
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.
Айнала жап-жасыл – жас бәрі
Сырымен, шуымен ұтады.
Кәрі емен қалтылдап бастары
Қостайды боз бала-бұтаны.
Өзге түс күтпей-ақ қой алдан,
Көк бояу күледі қулана.
Бар дүние жасылға боялған,
Мөлдірлікті ұстапты су ғана.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Шахта туралы есте қалғандардан
- 0
- 0
Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді
Тағы да нан туралы
- 0
- 0
Нан көп дейсің, осы сөздің обалы
екеуміздің мойнымызда болады.
Анау кезде ашыққаның жоқ есте,
көп дегенің — масыққаның емес пе?!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Дидар
Өте керемет өлең -
Әсем
Рахмет! -
Рахмет
Мән, мәтіндік керек -
Мұрат Ақнұр
Бұл өлен өте керемет
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі