Өлең, жыр, ақындар

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2994
Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,
Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.
Айнала жап-жасыл – жас бәрі
Сырымен, шуымен ұтады.
Кәрі емен қалтылдап бастары
Қостайды боз бала-бұтаны.
Өзге түс күтпей-ақ қой алдан,
Көк бояу күледі қулана.
Бар дүние жасылға боялған,
Мөлдірлікті ұстапты су ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Найза-қара

  • 0
  • 0

Өз тұсынан о дағы
қарғып шығып, қалды үздік —
қиын,
қиын соғады,

Толық

Тентек

  • 0
  • 0

Ал, сансыра, сары бұта,
Сары желмен сал ырғаң!
Көңілім, саған "сап!" деп ем —
садаға кет сабырдан.

Толық

Шегініс

  • 0
  • 0

Қошалақ құм маңдайында Күн тұрды,
қабағында сенің жұмбақ мұң тұрды —
Сол екеуін салыстырып қарап ем,
жаным менің үркіп қалды бір түрлі.

Толық

Қарап көріңіз