Өлең, жыр, ақындар

О, табиғат, мені о баста

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 3071
О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғып
Алып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:
Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,
Ұқсамай ма күлгендегі көзі, қасы… мінезі?
Қайғырса бұл қалай екен тексеріп пе ең, көріп пе ең
Қалай екен, байқадың ба, кезіңде бір еріккен?
Қасиеттей ала ма екен ала бөтен заманын,
Үндемейсің ей, табиғат, мен де үндемей қаламын.
Кең бе жаны? Бар дүние бейне соның өз үйі,
Айтшы деймін: бітіп пе оған
туған жердің төзімі?
Ол болмаса, жаратушы, өзің арттың ұятты,
Жаман кітап жазып берген беделді автор сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күннің батуы

  • 0
  • 0

Бір қария төмендеп тоқсанды өтті,
қан шықпайтын секілді соқсаң бетті:
өңі құп-қу,
қураған шашы да аппақ,

Толық

Ант

  • 0
  • 0

Көрші үйде сол бала болды,
Қасқа бір:
Білмеуші еді төбелестен басқаны.
Төбелесіп таныстық біз.

Толық

Жауап

  • 0
  • 0

Әлдекімге қарау ой боп қонатын
мені, мені ағартады қара түн.
Таң алдында ақ періште құсаймын
қыз-келіншек қырқып алған қанатын.

Толық

Қарап көріңіз