Өлең, жыр, ақындар

О, табиғат, мені о баста

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 3038
О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғып
Алып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:
Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,
Ұқсамай ма күлгендегі көзі, қасы… мінезі?
Қайғырса бұл қалай екен тексеріп пе ең, көріп пе ең
Қалай екен, байқадың ба, кезіңде бір еріккен?
Қасиеттей ала ма екен ала бөтен заманын,
Үндемейсің ей, табиғат, мен де үндемей қаламын.
Кең бе жаны? Бар дүние бейне соның өз үйі,
Айтшы деймін: бітіп пе оған
туған жердің төзімі?
Ол болмаса, жаратушы, өзің арттың ұятты,
Жаман кітап жазып берген беделді автор сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қошалақ құмында

  • 0
  • 0

Кетіп жатты сары дала, кетіп жатты,
сұлы дәнін саршұнақ шекіп жатты.
Мына маңай не дейді-ай: қурай даусы
маңырағаны секілді жетім лақтың.

Толық

Жанатұғын жан құсап бүгін бағың

  • 0
  • 0

Жанатұғын жан құсап бүгін бағың,
Қол ұсынсаң — ерінің діріл қағып,
аға боп мен бір ақыл айтады деп,
қарындас келіп тұрсың жырыңды алып.

Толық

Күйші қыз

  • 0
  • 0

Саңлақ ердің салмағы
Өнерінде деп еді —
Сені көріп, саңлағым,
Мансұқ еттім мен оны.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар