Жер – кеме...

Қара жерді кеме қылып берген құдай адамға,
Жолға салып қоя берген түпсіз ғарыш, ғаламға,
Бір кемеде жаның бірге адамзаттың баласы,
Аман- есен жүзіп жетер шегіңді ойлап амалда!
Бір кемеге міндім неге, кіммен деме, күндеме,
Кіммін деме, көп үндеме, жынның отын үрлеме,
Жазмыш солай, үрейленіп бір –біріңнен бекерге,
Міней берме, ірей көрме, мінгендерің бір кеме!
Кілтін бұрап көрген бар ма өмірдің һәм өлімнің,
Жеңдім деген желігі ғой тым менменшіл көңілдің,
Адамзаттың жер – анаға байлап қойған тағдырын,
Таласпаңдар, бұл кеменің ұстайды деп рөлін кім !?

---