Өлең, жыр, ақындар

Жер – кеме...

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1144
Қара жерді кеме қылып берген құдай адамға,
Жолға салып қоя берген түпсіз ғарыш, ғаламға,
Бір кемеде жаның бірге адамзаттың баласы,
Аман- есен жүзіп жетер шегіңді ойлап амалда!
Бір кемеге міндім неге, кіммен деме, күндеме,
Кіммін деме, көп үндеме, жынның отын үрлеме,
Жазмыш солай, үрейленіп бір –біріңнен бекерге,
Міней берме, ірей көрме, мінгендерің бір кеме!
Кілтін бұрап көрген бар ма өмірдің һәм өлімнің,
Жеңдім деген желігі ғой тым менменшіл көңілдің,
Адамзаттың жер – анаға байлап қойған тағдырын,
Таласпаңдар, бұл кеменің ұстайды деп рөлін кім !?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынның еркін өлеңі

  • 0
  • 0

Келмейтін қолға ұстауға,
Көнбейтін темір тұсауға,
Шуағын жанның төгетін,
Тұрса да қандай құрсауда,

Толық

Із

  • 0
  • 0

Бабалар бізден алыста,
Балбал тастай баяғы,
Ағалар қайда кешегі,
Алақаны аялы,

Толық

Өмір шіркін-ай!

  • 0
  • 0

Таңғажайып дүние,
Таңғалдырып келесің.
Дүниеге кім ие,
Ойландырып келесің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер