Өлең, жыр, ақындар

Тонға оранған балалық

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1227
Сары аязда
Сабан иісі бұрқыраған әкеміз,
Сырттан кірсе шұрқырасып,
Біз таласа жетеміз,
Қарағайдай қара тонын
Шешкен бойда шуылдап
Көкпардай ғып
Төрге тартып кетеміз.
Таласамыз,
Тулаймыз кеп кіл қара,
Екі жеңге тығыламыз ұрлана,
Қара шалдар мол еді ғой кеңқолтық,
Бір жеңіне сиып кеткен бір бала.
Қиқуласып,
Оранамыз, аунаймыз,
Қиялдаймыз...
Қарлы орманға заулаймыз,
Қара тонның қолтығынан сығалап,
Көздейміз кеп,
Аю, қасқыр аулаймыз!
Аяз қысқан қысқы кеште,
Терезе де демін тартқан булығып,
Тонға оранып,
Ұядағы балапандай сезінеміз жылылық,
Қайда шіркін қамсыз күндер,
Бақыт кешкен алаңсыз,
Ата-ананың қанатындай
Қара тонға тығылып!
Тоннан шықтық,
Шетелдік сән киім кидік,
Жолыменен жобаның...
Әлі күнге сағынамын ауылдағы
Ақпанның ақ боранын,
Қарағайдай қара тонды
Естен тана аңсаймын,
Иісі аңқыған
Құнан мен тай, қой мен сиыр,
Қораның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сұңқар

  • 0
  • 0

Күлгенде күндей,
Күйгенде күлдей ақын жан,
Жыр-кеуде гүлдей,
Нәр алған алыс, жақыннан,

Толық

Өлең мен ақын

  • 0
  • 0

Қуа беріп қу өлеңді не керек?
Өлең бір от, ақын деген көбелек,
Елге қандай көмегі бар өлеңнің,
Құйын соқса, ұшып кетер ебелек,

Толық

Мәшһүр Атаның Месі

  • 0
  • 0

Қалдырған бабаларым бұрынғы өткен,
Дүние жұмбағына кім бар жеткен?
Айдала...
Жалпақ жатқан жалғыз төбе,

Толық

Қарап көріңіз