Өлең, жыр, ақындар

Естелік

  • 06.06.2020
  • 0
  • 0
  • 1323
Ерке тамыздың бесі ме бүгін,
Несіне, күнім, күрсіндің?
Мен деген – ерте күйініп кектен,
Қиылып кеткен қыршынмын...

Біздің несібе – сағынышы көп,
Бағынышы жоқ ғашықтық.
Бір-бірімізге қаратты Құдай,
Жаратты құлай асық қып.

Сәулелі сезім жүрекке сіңбек,
Тілектесім боп жүре бер.
Қасыма келсең күш-ағын тасып,
Құшағыңды ашып күле кел.

Су суиды ертең – сүмбіле туып,
Гүлді де қуып сырдаң күз.
Шексіз дүниеде бағын іздеген –
Жанымызбенен нұрданбыз.

Белгілі маған көлгір емесің,
Мөлдір елесің түн кезген.
Сақтайын сені – сормаңдай қылар,
Жолдан тайдырар тіл-көзден.

Ерке тамыздың бесі ме бүгін,
Несіне, күнім, күрсіндің?
Мен деген – ерте оралып көктен,
Жоғалып кеткен тылсыммын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұмырай келген жыл еді...

  • 0
  • 0

Сұмырай келген жыл еді...
Қазақтың тас төбесіне шықты жүрегі.
Ол жалғыз көзімен бәрін бақылап,
Жалғыз аяғымен жүреді.

Толық

Мәңгілікке ұласу

  • 0
  • 0

Жүрегімде жан сусатқан шөл бар-ды,
Тілегімде Құдай басқан мөр қалды...
Босағам боп тұрсын мәңгі босағам,
Төрім болып тұрсын және төр мәңгі!

Толық

Зұлмат заман

  • 0
  • 0

Зұлмат заман өтті ғой ел қырылған,
Зарлы дауыс келеді шерлі қырдан.
Боз жусанға қара қан сіңіп жатты,
Қызыл жендет қылғанда ерді құрбан.

Толық

Қарап көріңіз