Өлең, жыр, ақындар

Мен – өртпін

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2420
Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.
Ойыннан өрт шықты, қарашы.
Ол өрттен дерт күшті, шамасы.
Мұң ғана жалғайтын секілді,
Мыңдаған шақырым арасын.
Сүйгізбе! Сүйгізсең, күйредің.
Өзім де күйрейтін күйдемін.
Мың атан түйені шөктірер
Мендегі бұл шердің ширегі...
Тілімді түсінгің келсе егер,
Сен өрт бол, мен емес жел сенер.
Лапылдап жанайық, басқалар
Несі бар, күйіктен өлсе өлер.
Жаныңа бір тал шоқ тастасам,
Тосылма, сені өртей бастасам.
Бұл дертті сөндіру қиын-ау
Өртімді өртіңмен баспасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшағыңа бүгін түнде мінерсің

  • 0
  • 0

Ұшағыңа бүгін түнде мінерсің,
Бұлттар сені алып қалмай, жіберсін.
Қауышудың қандай бақыт екенін
Дүрия жүрек дүрсілінен білерсің.

Толық

Мен азаптың аузындағы шылыммын!

  • 0
  • 0

Мен азаптың аузындағы шылыммын!
Сораптайды құшырланып ол мені.
Мен – шығынмын!
Шырын мұңға сатылғам,

Толық

Қалай айтшы көтереді еңсені?

  • 0
  • 0

Қалай айтшы көтереді еңсені?
Гүл көзімен сүю, тәйірі, не теңім?
Күте-күте шаршағанда мен сені
Тұрамын да гүл суғарып кетемін...

Толық

Қарап көріңіз