Өлең, жыр, ақындар

Мен – өртпін

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2480
Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.
Ойыннан өрт шықты, қарашы.
Ол өрттен дерт күшті, шамасы.
Мұң ғана жалғайтын секілді,
Мыңдаған шақырым арасын.
Сүйгізбе! Сүйгізсең, күйредің.
Өзім де күйрейтін күйдемін.
Мың атан түйені шөктірер
Мендегі бұл шердің ширегі...
Тілімді түсінгің келсе егер,
Сен өрт бол, мен емес жел сенер.
Лапылдап жанайық, басқалар
Несі бар, күйіктен өлсе өлер.
Жаныңа бір тал шоқ тастасам,
Тосылма, сені өртей бастасам.
Бұл дертті сөндіру қиын-ау
Өртімді өртіңмен баспасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалып қойсын...

  • 0
  • 0

Қалып қойсын елеусіз қуыста мұң,
Жарықтық Күн! Жалғызым!
Туысқаным!
Қанатыңның суырып күміс талын,

Толық

Жүректерді шашып ойнар Ару Күз

  • 0
  • 0

Жүректерді шашып ойнар Ару Күз,
Жапырақтар ауыратын шығар, ә?
Неге сонша махаббатқа зәруміз?
Неге сонша күй кешеміз дүбара?

Толық

Не істе дейсіз енді сіз?

  • 0
  • 0

Не істе дейсіз? Не істе дейсіз енді сіз?
Халге жеттім адам айтса, сенгісіз!
Сіз жоқ жерде ауа да жоқ!.. не болған?
Қайдан келдім? Қайда барам? Белгісіз...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар