Өлең, жыр, ақындар

Мен – өртпін

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2449
Мен – өртпін. Күресе алмайсың.
Өртеуден жіп есе алмайсың.
Мендегі тегеурін - алапат,
Сен оған ілесе алмайсың.
Ойыннан өрт шықты, қарашы.
Ол өрттен дерт күшті, шамасы.
Мұң ғана жалғайтын секілді,
Мыңдаған шақырым арасын.
Сүйгізбе! Сүйгізсең, күйредің.
Өзім де күйрейтін күйдемін.
Мың атан түйені шөктірер
Мендегі бұл шердің ширегі...
Тілімді түсінгің келсе егер,
Сен өрт бол, мен емес жел сенер.
Лапылдап жанайық, басқалар
Несі бар, күйіктен өлсе өлер.
Жаныңа бір тал шоқ тастасам,
Тосылма, сені өртей бастасам.
Бұл дертті сөндіру қиын-ау
Өртімді өртіңмен баспасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сіз жай ғана әлеміме еніңіз

  • 0
  • 0

Сіз жай ғана әлеміме еніңіз,
Дәл мендей боп тарылады деміңіз.
Қайраңдағы қайран балық тұншығып,
– Өлдім! – десе, шын айтады ол, сеніңіз.

Толық

Тағы қас қарайды

  • 0
  • 0

Тағы қас қарайды... Хош бол, Күн!
Қанатын жаюда қара түн.
Біреумен келеді дос болғым,
Түнгі үште шақырып алатын.

Толық

Тыныштығын бұзып...

  • 0
  • 0

Тыныштығын бұзып келген түнектің
Танисың сен дыбысынан өкшемнің.
Өкінішті-ақ, лүпілінен жүректің
Жан дүниемді таниды ғой деп сендім.

Толық

Қарап көріңіз