Бейтарап жыр

Күрсініске толып қапты қара бақ,
Бақтардың да топырағы кезерген.
Көздеріңнің күлгеніне қарап-ақ,
Көңіліңнің күрсінгенін сезем мен.

Енді қайта қауышу жоқ, кеш жаным,
Түсініспеу - қоштасудан зор қайғы.
ЖАНАРЫҢНАН ТАМҒАН СЕНІҢ ЖАСТАРЫҢ,
БАҚЫТЫҢА ДӘЛЕЛ БОЛА АЛМАЙДЫ.

Қайғы әкелді Қаңтар айы биылғы,
Көп сынақты бастан кешкен мықты ару:
Шаттығына бөлер ме еді үйімді,
Сенің ғана жатырыңнан шыққан ұл.

Парыздарым, қарыздарым өтелмей,
Жүр ғой әлі,
Бақ таппадық тегі біз.
Аспан астын отқа орап кетердей,
Ішімдегі лаулап жатқан өкініш.

Бақыт үшін төлем жасап қайғы алам,
Бұл күндері көңілімде күн - сынық.
Бүгін сірә Нұрын шашпай Ай маған,
Жарты боп тұр, теріс қарап күрсініп...

《Екеуміз де мына әлемде бармыз》 деп,
Жұбанамын, таптырмайтын жақұт қыз.
Бір-ақ сәтке көрінсеңші жалғыз рет,
Екенімді ұмытайын- БАҚЫТСЫЗ...

28.05.2020 Мұстафа Әуезов

---