Құттықтамадың

Бақ ішін кездім,
Ауыр ойлармен сенделе...
Мұңымды шақтым,
Бұлаққа, самал желге де...
Жылына бір рет
Қуанышым боп оралар,
Туған күніммен
Құттықтамадың сен неге?
Кезімде мынау
Жанымды шаттық кернеген,
Тілеулесім боп
Алдымен жетер сен деп ем.
О, сезесің бе?
Өзіңнен басқа дәл қазір
Дос-жарандарым
Қалмады тіпті келмеген!
Сезіліп бүгін
Достарға керек екенім,
Көңіл күйім де
Ерекше керемет еді.
Құттықтамадың...
Ұмытқаның ба, шынымен,
Бүгінгі күннің
Мен үшін ерек екенін?!
Жүрегім сыздап,
Запыран ойдан у ішем,
Дертіме ешбір
Табылмай қойды дұрыс ем...
Шаттығымды менің
Жартылай еткің келмесе,
Өзгеден бұрын
Сен құттықтауға тиіс ең...
– Жүрсің ғой алыс,
Жөні де жоқ-ау өкпенің, –
Десем де,
Іштей қарсыласады өктем үн.
Ып-ыстық лебіз,
Ақ тілеу алып ұшатын
Телеграмма боп
Сен маған неге жетпедің?..
Жұлдызды шақты
Ұмытқаның ба оп-оңай?
Жанарымызда жанушы еді ғой,
От, арай.
... Жүрегі құрғыр,
Елеңдеп әлі жол жаққа
Боздайды жетім ботадай...

---