Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 579
Томағасын сыпырған,
Қиял құсын ұшырған.
Тас емшегін идіріп,
Сүт шығарған қысырдан.
Ащы терін алғызған,
Арғымақтай қан қызған,
Көңіл атты көк дөнен,
Жер түбіне барғызған.
Артық санап ақшадан,
Ар-ұжданын сатпаған.
Ақсүйектік қанында,
Тектілігін сақтаған.
Уәлі сөзге тоқтаған,
Қорықпаған ноқтадан.
Кем-кетігін түгендеп,
Жұрттың жоғын жоқтаған.
Қайнап шығып қайнардан,
Шарболаттай қайралған.
Шындық үшін от кешіп,
Оққа басы байланған.
Толағайдай алыппыз,
Түнек түрер жарықпыз.
Сүйген құлы Алланың
"Ақын" деген халықпыз.
Руханияттың айнасы,
Қоғамға зор пайдасы.
Зиялыларын іздейтін,
Беу, қазағым, қайдасың?
Қайдасың?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз монологы

  • 0
  • 0

Бақытты едік бір кезде...
Орындалып жүректің ізгі арманы,
Махаббаттың
Кездік біз гүлзар бағын.

Толық

Шындық осы...

  • 0
  • 0

«Жарлымын» деп
Қой, бұлай жыламайын,
Шатты-бұтты
Арзан сөз құрамайын.

Толық

Ағаларым

  • 0
  • 0

Болып еңдер екеуің – қос қанатым,
Сендер барда
Көңілім хош болатын.
Көтердіңдер жоғары қарындасты,

Толық

Қарап көріңіз