Өлең, жыр, ақындар

Өзіңді ойлап

  • 09.07.2020
  • 0
  • 0
  • 4449
Өзіңді ойлап қайғыдан езіліп ем.
Аласұрған күйімді сез үнімнен.
Аң-таң болып әлі күн шошимын мен
Сенің көктем күніндей сезіміңнен.

Есім кеткен, өртенгем сағыныштан…
Бірақ ешкім озған ба жазымыштан.
Иә... мен де бұл күнде түңілгенмін
Көңіліңнен әркімге алып-ұшқан.

Мен өзімдей көргенмін. Бекер мұным.
Саған менен бұрындау жетер жырым.
Мен білмеппін сүйгенің, сағынғаның
Мүләйімсу, көлгірсу екендігін.

Қайтем. Қатал тағдырға жүгіндім мен,
Аңғалдарды жылатқан, түңілдірген.
Әлі сені қимаймын кінәлауға,
Өмір шығар сені де сүріндірген…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанат туралы хикая

  • 0
  • 0

Бір балапан құлады
Ұясынан домалап.
Ата-анасы жылады
Шырыл қағып. Обал-ақ!

Толық

Өнер дерті

  • 0
  • 3

"Не жетпейді саған?" ~ деп,
"Неге көңілің алаң?" - деп,
таңданады басқалар.
"Атағың бар, ақша бар,

Толық

Түрмеге хат

  • 0
  • 0

Салғандай тыпырлатып жанды мұзға,
шырылдап күн кешсем де қарлы құзда,
жүргенде Сіз биікте, білесіз ғой,
бармап ем «ағатайлап» алдыңызға.

Толық

Қарап көріңіз