Өлең, жыр, ақындар

Өзіңді ойлап

  • 09.07.2020
  • 0
  • 0
  • 4439
Өзіңді ойлап қайғыдан езіліп ем.
Аласұрған күйімді сез үнімнен.
Аң-таң болып әлі күн шошимын мен
Сенің көктем күніндей сезіміңнен.

Есім кеткен, өртенгем сағыныштан…
Бірақ ешкім озған ба жазымыштан.
Иә... мен де бұл күнде түңілгенмін
Көңіліңнен әркімге алып-ұшқан.

Мен өзімдей көргенмін. Бекер мұным.
Саған менен бұрындау жетер жырым.
Мен білмеппін сүйгенің, сағынғаның
Мүләйімсу, көлгірсу екендігін.

Қайтем. Қатал тағдырға жүгіндім мен,
Аңғалдарды жылатқан, түңілдірген.
Әлі сені қимаймын кінәлауға,
Өмір шығар сені де сүріндірген…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Басқа жол жоқ

  • 0
  • 0

Қар бораннан шыға алмадым,
қуанамын өлімге.
Сен алдымда бұлаңдадың,
үміт шашып көңілге.

Толық

Соңғы сөз

  • 0
  • 1

Бұл кітап бітеді енді.
Ол басталған ыза мен ел кегінен;
Мұқтаждардың қайырсыз еңбегінен;
Мықтылардың қан толы шеңгелінен;

Толық

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі

  • 0
  • 1

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі,
мен күрсінем қысқартып жеке күнді.
Ертеңіме асығам, есіме алып
бұл жалғанда сенің бар екеніңді.

Толық

Қарап көріңіз