Өлең, жыр, ақындар

Қыр гүлдері – мизам шуақ түркілік

  • 10.07.2020
  • 0
  • 0
  • 954
Қыр гүлдері – мизам шуақ түркілік –
теңселеді қамырығып, бір күліп,
ессіз өткен қызықтардың кешегі
есігінде енді бүгін тұр құлып.

Көл айнала ұшқан құсты сүйреп наз,
қош айтысып бара жатыр үйрек-қаз,
сұрап шықсам деп ойладым көңілін
күзеуінде отырғанда күйреп жаз.

Қайда кеткен қасқалдақтар қаңғырып,
сайды қуған сарғалдақтан жан құрып,
жазғытұрым тіршілігін іздейді
жабағының көкірегі жаңғырып.

Бір-біріне бола алмаған тіреу де,
бүкіл үйде ұйыған мұң кіреуке,
жайлау тозып, ауыл көшіп барады –
сары жұртта елегізіп біреуге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қамықпай жет, қалқажан, қасыма бір

  • 0
  • 0

Қамықпай жет, қалқажан, қасыма бір,
Қызғалдақтай бұрқырап шашың әтір!
Қаз омырау, қаз мойын...
Қаз-қалпында –

Толық

Түн іші. Ай жарық

  • 0
  • 0

Түн іші. Ай жарық.
Тіршілік демалған.
Сағымға айналып,
Сезімдер тоналған.

Толық

Қарағайлымен қоштасу. Үшқара

  • 0
  • 0

Мініп жатып көлігіме тоқтадым...
Қабағыңда – қамырықты жоқ па мұң?
Балқан таулар, бұйырмаңыз айыпқа
Талқандалған өмірімнің соқпағын.

Толық

Қарап көріңіз