Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1378
Не қажет қара басыма?
түкiрдiм-дағы түңiлдiм!
бiр қарап шаранасына
дүниеге келген жырымның,
барамын дар ағашына,
осыны бүгiн ұғындым.

Мен дағы асық иiргенмiн,
бала болғанмын икемдi,
айналып тасы диiрменнiң
ұнтады жүрек-жүйкемдi,
таңдырға басым иiлген күн -
iшiмде қасқыр ит өлдi.

Кеудеме қонар шау қарға,
көзiмдi шұқыр отырып,
от ойнап самарқау қанда
тұрармын сонда секiрiп! -
сенбеңдер жанартауларға
сөндiм дегенi - өтiрiк!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл тiсi шықса да ақыл кiрмей

  • 0
  • 0

Ақыл тiсi шықса да ақыл кiрмей,
Ақылдыларға жақын жүрмей,
Бiр дұшпанының атын бiлмей,
Ақымақ болған қайран басым,

Толық

Өздерi өткен көпiрлерiн

  • 0
  • 1

Өздерi өткен көпiрлерiн
өртеп кеткен ағалар-ай.
өткел таппай өкiнгенiм,
өзен бойын жағалап-ай...

Толық

Туған тіліме

  • 0
  • 0

Етектегi тасыңды
өрге апарсам деп едiм,
есiктегi басыңды
төрге апарсам деп едiм,

Толық

Қарап көріңіз