Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1316
Не қажет қара басыма?
түкiрдiм-дағы түңiлдiм!
бiр қарап шаранасына
дүниеге келген жырымның,
барамын дар ағашына,
осыны бүгiн ұғындым.

Мен дағы асық иiргенмiн,
бала болғанмын икемдi,
айналып тасы диiрменнiң
ұнтады жүрек-жүйкемдi,
таңдырға басым иiлген күн -
iшiмде қасқыр ит өлдi.

Кеудеме қонар шау қарға,
көзiмдi шұқыр отырып,
от ойнап самарқау қанда
тұрармын сонда секiрiп! -
сенбеңдер жанартауларға
сөндiм дегенi - өтiрiк!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тырналар

  • 0
  • 0

Жүр едім мен жылқы іздеп,
Қыр үстінде құраулап.
Көктен көрдім бір тізбек
Самғап ұшқан тыраулап.

Толық

Сәлем бер

  • 0
  • 0

Үлкенді көрсең сәлем бер,
Басыңды иіп, кідіріп.
Әдеппен келіп амандас,
Жанынан өтпей жүгіріп.

Толық

Пұшайман

  • 0
  • 0

Бiтiптi деймiн түсiмде қос қанат маған,
Қос топшым бар да қолым жоқ,
Қостан аттанам...
Қатар да қатар қаптаған қауырсынымды

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар