Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1489
Не қажет қара басыма?
түкiрдiм-дағы түңiлдiм!
бiр қарап шаранасына
дүниеге келген жырымның,
барамын дар ағашына,
осыны бүгiн ұғындым.

Мен дағы асық иiргенмiн,
бала болғанмын икемдi,
айналып тасы диiрменнiң
ұнтады жүрек-жүйкемдi,
таңдырға басым иiлген күн -
iшiмде қасқыр ит өлдi.

Кеудеме қонар шау қарға,
көзiмдi шұқыр отырып,
от ойнап самарқау қанда
тұрармын сонда секiрiп! -
сенбеңдер жанартауларға
сөндiм дегенi - өтiрiк!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Назымға

  • 0
  • 0

Жаным менiң,
қозым менiң,
Назымым,
жолсыз түнде жанған темiрқазығым,

Толық

Тұсаукесер жыры

  • 0
  • 0

Алатаудан алдырған
Ала қойдың жүнiнен,
Қаратаудан алдырған
Қара қойдың жүнiнен

Толық

9 - Мамыр

  • 0
  • 0

Көше бойлап,
көктеммен тыныстаған,
зағип кемпiр келедi
гүл ұстаған,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер