Өлең, жыр, ақындар

Жанартау

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1234
Не қажет қара басыма?
түкiрдiм-дағы түңiлдiм!
бiр қарап шаранасына
дүниеге келген жырымның,
барамын дар ағашына,
осыны бүгiн ұғындым.

Мен дағы асық иiргенмiн,
бала болғанмын икемдi,
айналып тасы диiрменнiң
ұнтады жүрек-жүйкемдi,
таңдырға басым иiлген күн -
iшiмде қасқыр ит өлдi.

Кеудеме қонар шау қарға,
көзiмдi шұқыр отырып,
от ойнап самарқау қанда
тұрармын сонда секiрiп! -
сенбеңдер жанартауларға
сөндiм дегенi - өтiрiк!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара жер хабар берсiншi

  • 0
  • 0

Қара жер хабар берсiншi
Тартатын болса қойнына.
Жыланнан арқан өрсiншi
Оралып қалсын мойныма.

Толық

Сәлем бер

  • 0
  • 0

Үлкенді көрсең сәлем бер,
Басыңды иіп, кідіріп.
Әдеппен келіп амандас,
Жанынан өтпей жүгіріп.

Толық

Қарындаштар

  • 0
  • 1

Мынау сары қарындаш,
Мұнымен күнді бояймын.
Мынау қоңыр қарындаш,
Мұнымен құмды бояймын.

Толық

Қарап көріңіз