Мұңлы өлең
- 0
- 0
Мәлiм маған мынау жақ:
мынау көше, мынау бақ,
мен сырғанақ тебетiн
мұрша тапқан мұзойнақ,
Сурет
Жұлқылайды жапырақты жел ерке,Қоңыр мақпал жамылады кең өлке.
Алтын самай қайыңдарды қалғы деп
Етегiнен тартқылайды көлеңке.
Ай да туды айшығындай пүлiштiң,
Күмбез көкте көзiн ашты мың ұшқын.
Көкжиектi қимай сiңiп барады
Көк шыңдарға кiрпiк тiреп күмiс күн.
Бүкiл дала тыныштыққа бөлендi,
Кешкi нұрлар майдай ерiп жөнелдi.
Аспандайын дәптерiне түн – ақын
Жұлдыздармен жазып жатыр өлеңдi.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Төр. Текемет
- 0
- 0
Біз барамыз жайлауға,
Асыр салып ойнауға,
Құс барады жайлауға,
Құйқылжытып сайрауға.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
Ччаааааа
Ппппаари