Ақыл тiсi шықса да ақыл кiрмей
- 0
- 0
Ақыл тiсi шықса да ақыл кiрмей,
Ақылдыларға жақын жүрмей,
Бiр дұшпанының атын бiлмей,
Ақымақ болған қайран басым,
Сурет
Жұлқылайды жапырақты жел ерке,Қоңыр мақпал жамылады кең өлке.
Алтын самай қайыңдарды қалғы деп
Етегiнен тартқылайды көлеңке.
Ай да туды айшығындай пүлiштiң,
Күмбез көкте көзiн ашты мың ұшқын.
Көкжиектi қимай сiңiп барады
Көк шыңдарға кiрпiк тiреп күмiс күн.
Бүкiл дала тыныштыққа бөлендi,
Кешкi нұрлар майдай ерiп жөнелдi.
Аспандайын дәптерiне түн – ақын
Жұлдыздармен жазып жатыр өлеңдi.
Ччаааааа
Ппппаари