Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе өкпелегенім - мұңданып төккен өлеңім

  • 22.07.2016
  • 0
  • 0
  • 6720
Өзіңе өкпелегенім -
мұңданып төккен өлеңім;
соншалық ашуланғаным -
жаныммен ашынғандағы үн;
қалғандай құрғап тамағым -
тіс жарып тіл қатпағаным;
сіміріп сағыныш зарын,
өзің деп алып-ұшқаным;
шайғандай тұнық бір ағын,
өкпені ұмыттырарың -
бәрін де татып келемін.
.. .Осы екен бақыт дегенің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрінбей кетсең, сені мен

  • 0
  • 1

Көрінбей кетсең, сені мен
көруге тіпті құштармын.
Жаныма жақын келіп ең -
келмеді бірақ тіс жарғым.

Толық

Жантолының монологы

  • 0
  • 1

Ей, ақындар, серілер!
Отырсыңдар ма алқалы топқа сөз маржандарын тізбектеп,
бұл дүниенің мықтылары деген біз деп тек.
Әр жерден жиған «асыл» ойлары таусылып қалған жоқ па деп,

Толық

Жыр жазу деген – азап, от

  • 0
  • 0

Жыр жазу деген – азап, от
әйел боп туған болмысқа,
жаныңда титтей маза жоқ,
жолың да тайғақ, қол қысқа.

Толық

Қарап көріңіз