Өлең, жыр, ақындар

Құйын

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3551
Өзім барам!
Сол жаққа қарай-қарай көзім талған.
Кез еді Ер Төстіктей көзім талған —
Құсадан Жер бетілік мезі болған.
Барамын, табамын да жақынымды
Алыста жақындарым заты мұңды.
Жалғанын жұмағына кісенделген
Босатам, дүр-дүр ұшсын пақырымды.
Ұя сап имансыздық иығына,
Тірелген тіршіліктің тұйығына.
Шырылдап шыбын жаным сіңіп кетсін,
Құдайдың көк тіреген кұйынына.
Арда еміп, адал туып өскенменен,
Ауылы адалдықтың көшкен менен.
Құнына бір ләззаттың басын тігіп,
Отынан мың тозақтың сескенбеген.
Қарауға айналама айнаң бар ма,
Боздаған бота көңіл қайран ғана.
Өлім хақ адамға да, сайтанға да,
Өмір тар — ақындар мен пайғамбарға.
Келмейді ешкім енді,
Барамыз біз!
Салыңқы тартты неге қабағыңыз.
...кешқұрым көбелектер отқа үйір,
Шам жағыңыз!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адасқақ

  • 0
  • 0

Беу, Жайық, қарашығы жанарымның
Мен де бір маңып кеткен маралыңмын.
Батысқа ішім күйіп қарай берем,
Шығыстан шыққан сайын ағарып Күн.

Толық

Түндегі ойлар

  • 0
  • 0

Түндегі ойлар тәтті болар бәрінен,
Жарық кезде жазған жырдың мәнінен.
Жүрегімде бүлкілдейсің бүр жарып,
Қанға түскен қызғалдақтың дәні ме ең?

Толық

Ар

  • 0
  • 0

Тауықтың ары тарымен бірге,
Шашылса тары — шашылар.
Аққудың ары жарымен бірге
(Жарына ғана бас ұрар).

Толық

Қарап көріңіз