Өлең, жыр, ақындар

Құйын

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 4613
Өзім барам!
Сол жаққа қарай-қарай көзім талған.
Кез еді Ер Төстіктей көзім талған —
Құсадан Жер бетілік мезі болған.
Барамын, табамын да жақынымды
Алыста жақындарым заты мұңды.
Жалғанын жұмағына кісенделген
Босатам, дүр-дүр ұшсын пақырымды.
Ұя сап имансыздық иығына,
Тірелген тіршіліктің тұйығына.
Шырылдап шыбын жаным сіңіп кетсін,
Құдайдың көк тіреген кұйынына.
Арда еміп, адал туып өскенменен,
Ауылы адалдықтың көшкен менен.
Құнына бір ләззаттың басын тігіп,
Отынан мың тозақтың сескенбеген.
Қарауға айналама айнаң бар ма,
Боздаған бота көңіл қайран ғана.
Өлім хақ адамға да, сайтанға да,
Өмір тар — ақындар мен пайғамбарға.
Келмейді ешкім енді,
Барамыз біз!
Салыңқы тартты неге қабағыңыз.
...кешқұрым көбелектер отқа үйір,
Шам жағыңыз!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махамбеттің мүсіні

  • 0
  • 0

Достарым менің кіл мықты,
Әр сөзі бір-бір өнеге.
Сатқындық дейтін сұмдықты,
Сүймейді олар және де.

Толық

Алматы

  • 0
  • 0

Сені Ару деп алдайды жүрт,
Алдайды.
Етегіңе қол жүгіртіп...
Ар жайлы

Толық

Жермен қоштасу

  • 0
  • 0

Жерді ораған көк перде,
Менің жұлдызым көрінбейді бұл жерден.
Оны іздеп өзім барам түбінде,
Жұпариса гүл аңқыған көктемде.

Толық

Қарап көріңіз