Өлең, жыр, ақындар

Жесір

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3378
Көтеріп нәзік жүрек ба-а-р құсаны
Зар қылып,
Зарықтырып жар құшағы.
Мысалы сыңары өлген ақсұңқардай,
Қасынан қалбалақтап қарға ұшады.
Арды ойлап,
Бір жағынан нәпсі қысып
О, бейбақ,
Төсегінде жатты ысынып...
Жібермей ер аруағы, иба-иманы
Ләззат ап тояттауға жатты құшып.
Қайыңдай жел өтінде жадғыз қалған,
Жалқы өмір бір — бір тұңғиық.
Жалғыз арман!..
Қайтейін сені даттап ей, жалғыздық,
Санасы бардың бәрі жалғыздардан...
Жаратқан жұп-жұбымен жаратқасын,
Жұбыңнан басқаға күн қаратпасын.
Талақ қып тастағаны аздай
Тағдыр —
Тобырдын, мазағына талатқасын...
Өз жанын қорлық буып,
Күйеленіп
Тағдырың өзі қайта иеленіп.
Қырғидай қиып түсер бір еркектің
Астында қалды сосын... сүйегі еріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сот

  • 0
  • 0

Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,
Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)
Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,
Қорлық болар зорлық жасау өлеңге.

Толық

О.Бөкейге

  • 0
  • 0

Қарсы ала алмайтын ертеңгі таңды,
Түндегі отпен тұлданған, өшті ол бірге.
Келмеске маңды —
Европадай ұрланған.

Толық

Алты арнау М-ға

  • 0
  • 0

Ләйлi мен Ләйләнiң қатары ең,
Ғашықтың жайын шын бiлер кiм?
Қара тас сияқты қатал ем,
Сен менi нәзiк қып жiбердiң.

Толық

Қарап көріңіз