Өлең, жыр, ақындар

Жесір

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3357
Көтеріп нәзік жүрек ба-а-р құсаны
Зар қылып,
Зарықтырып жар құшағы.
Мысалы сыңары өлген ақсұңқардай,
Қасынан қалбалақтап қарға ұшады.
Арды ойлап,
Бір жағынан нәпсі қысып
О, бейбақ,
Төсегінде жатты ысынып...
Жібермей ер аруағы, иба-иманы
Ләззат ап тояттауға жатты құшып.
Қайыңдай жел өтінде жадғыз қалған,
Жалқы өмір бір — бір тұңғиық.
Жалғыз арман!..
Қайтейін сені даттап ей, жалғыздық,
Санасы бардың бәрі жалғыздардан...
Жаратқан жұп-жұбымен жаратқасын,
Жұбыңнан басқаға күн қаратпасын.
Талақ қып тастағаны аздай
Тағдыр —
Тобырдын, мазағына талатқасын...
Өз жанын қорлық буып,
Күйеленіп
Тағдырың өзі қайта иеленіп.
Қырғидай қиып түсер бір еркектің
Астында қалды сосын... сүйегі еріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғыш

  • 0
  • 0

Өлсем сенің босағаңда өлемін,
Ақындарын ардақтаған өр елім.
Иесі бар иттер талап жатса да,
Киесіне шағынбаған бөрі едім.

Толық

Бақыт

  • 0
  • 0

Сорлап жүрсің билік айтар тақ болмай,
Жүрмін мен де басыма бір бақ қонбай.
Жердің беті — шахматтың тақтасы,
Тоқтамайтын корольдері мат болмай.

Толық

Бозінген

  • 0
  • 0

Қамшысын солай білей ме?!
Адасып қалған ақботасынан дүлейде.
Шанаққа сыймас сырымды
шертіп нем бар ед,

Толық

Қарап көріңіз