Өлең, жыр, ақындар

Ақиық

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2428
Қапияда Күнің батса арайлы Талап жейді,
Талап жейді — талайды!
Бір ақиық Алатаудың басынан
Адамдарға аянышпен қарайды.
Әділеттің төрешісі ар болар,
Арың таза, сені көрсе зар қағар —
Қолыңа су құя алмайтын кешегі
Билік айтты күйкентай мен қарғалар.
Ер еңбегін қиянатпен сыздырып
Өлді қанша қанат жаймай ізгілік.
Көресіні сенен көріп біттік қой Ей, екіжүзділік!!!
Жем қылады ит пен битке, бүргеге
Бағың тайса жел сумаңдап іргеде.
Торға тығар торғай емес еді ғой,
Құс төресін қаматтырып түрмеге...
Мынау қоғам сан алжасты, алжасты
Бұл алжасу соңғы да емес, алғашқы...
Ақиығы айнала ұшып жүретін
Алатауды тағы да әне қар басты.
Сая болып құзғынға да шың-құздар,
Ей, шың-құздар көңілімді бұздыңдар.
Құс төресі — төре болып қалады,
Қанша жерден таласа да құзғындар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адасқақ

  • 0
  • 0

Беу, Жайық, қарашығы жанарымның
Мен де бір маңып кеткен маралыңмын.
Батысқа ішім күйіп қарай берем,
Шығыстан шыққан сайын ағарып Күн.

Толық

Ақырзаман. Алматы

  • 0
  • 0

Жатыр еді кенеттен (дала тымық!)
Алатаудың басынан қан атылып,
Түйдек-түйдек шудадай бұйраланып,
Нөпір тасқын ұмтылды қалаға тік.

Толық

Күз. Алматы

  • 0
  • 0

Мен секілді сағына ма түсінде,
Сезе алар ма әкімі әм тұрғыны.
Түсінгеннің бірге кетер ішінде,
Алматының бір мұңы бар, бір мұңы!

Толық

Қарап көріңіз