Өлең, жыр, ақындар

Мұқағали

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2762
Аза тұтқан аққудай,
Жалғыз басың қаңғырып.
Жалғыз өзің жүрсің бе,
Мәңгілікте мәңгіріп.
Алп-алп басып, алп басып,
Қара нардай шудалы.
Тәбетіңе у құйған,
Тәркі дүние думаны.
Аяқталған Жердегі,
Пайғамбарлық болмысы.
Қайтып көрмес жау табар,
Қайтып келсе сол кісі.
Сен де пенде, мен пенде,
Пенделігің — періште!
Жеңіп кеттің жеңіліп,
Өмір атты керісте.
Тамұқтағы жалындай,
Тау басында лаулаған.
Тұлғаң жырға айналып,
Хан Тәңірден аумаған.
Сақалы жоқ, шашы бар,
Аңыз болдың ел сенген.
Ақын емес... абыздай,
Аса ұстамай теңселген.
Келдік, солай кетеміз
Үрметімен Алланың.
Барып-барып қайтады,
Қыл қобызға бармағым.
Таңбасы бар, ені жоқ
Кеудемдегі кітабым.
...Кессең кермек жас тамар,
Жас қайыңның бұтағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О дүниеге хат

  • 0
  • 0

Алтын шашын тарқата алмай батқан Күн,
Арыстай боп Ай астында жатқан кім?!
Ағып барып жоқ боп кеткен сәріде,
Анау жарық жұлдыз ғой Саттардың.

Толық

Маңырақ

  • 0
  • 0

Ажалдың Айы туранда
Солынан емес, оңынан,
өлмейді Қазақ,
Өледі! —

Толық

Құдірет

  • 0
  • 0

Сен де кештің сол мұңды, мен де кештім,
Сені қайдам, мен енді емделмеспін.
Әппақ нұрдан жаралған қанатымды
Керсе-дағы, қайтейін, сенбеді ешкім.

Толық

Қарап көріңіз