Алғашқы сезім

(Гүлбануға)

Тағдырымның артқа бұрсам кемесін,
Жағалаудай қол бұлғайды елесің.
Жүрегімде шымыр етіп ең алғаш,
Сезіміме сіңіп қалған жеке есім.
Мәңгі ажырап қалсам-дағы өзіңнен,
(Сүйем! Сүйем! Сол тап-таза сезіммен)
Бір жылылау нұр іздеймін әлі де,
Кездескенде сенің тұнық көзіңнен.
Өн бойымда бір белгісіз тасып қан,
Сәл көрмесем, саған қарай асыққам.
Ал, сен болсаң қайырылмаушы ең, асылым,
Аяғыңды әдемілеп басып паң!
Мен сен үшін батыр болғам сол кезде,
Мен сен үшін ақын болғам сол кезде.
Албырттықтан ақымақ боп көрініп,
Жүргенімді сезе алмаппын сол кезде.
Өзгелермен ойнай қалсаң, қызғанып,
Өтуші еді жүрегімді мұз қарып.
Бар баланың мұрнын бұзғым келетін,
Қызғаныштан туып кейде қызбалық.
Тым ертерек, тым ертерек гүлдеппін,
(Ақыл айтар өмір мәнін біл деп кім)
Менің сол бір ғұмырымның бөлшегі
Қайта ашылмас гүл екенін білмеппін.
Балалықтың пәктігі бар бойымда,
Өткен шақтың елесі бар ойымда.
Кешір мені, сен үйленіп жатқанда,
Түсінерсің, бара алмағам тойыңа.
Балалық пен махаббаттың арасын,
Түсіне алмай, кейде от боп жанасың.
Баға жетпес, беу, сәбилік дүнием,
Мені тастап, қайда кетіп барасың?!
Сүттей аппақ көңіліңе Алла үрлеп — дем беріп,
Менің мұңды өмірімде,
Той боп жатыр сен келіп.
Жалғыздықтың жалғыз емін,..
Жанға қатты батты көп.
Мен бұл тойда бал ішемін,
Кешегі удан тәтті деп.
Шарапты да жұтам, мүмкін,
Ашып ардың тұмасын.
Талшын тәннің қуатын ол,
Танып, талып — жыласын.
Келер күндер қабағымнан,
Қадамас деп қайғы сұқ.
Би биледім... Тамағыңнан,
Нұрды жұтып, Ай кұшып.
Ән салдым мен әм бұл тойда,
Гүр — ғашықтық, дүр — сезім.
Шашып шашу албырт ойға,
Жүрек сүртіп тұр көзін.

Бас байлаған менің бекем қазығым,
Маған сыйла кеуіліңнің жазығын.
Жараспайсың менен басқа бесікке,
Көз моншақтай жаны таза нәзігім.
Түйсінер деп көңіл үнін, ар үнін,
Саралар деп түйткілімнің парығын.
Сөзбен салдым сезімімнің суретін,
Меруерттей мөлдіреген жарығым.
Сені аңсамай жазған жырым нұрсыз кіл,
Сен жоқ жерде — тұл дүние Күнсіз тұр.
Мендегі хал сол баяғы, баяғы:
"Көзбен ұғып, ішпен сезер тілсіз тіл!"

---