У қайтару
- 0
- 0
Құдай — көкте,
Мен — жердемін, жердегі —
Қаламымда тағдырымның кермегі.
Маңдайыма тұрып қалған ағып кеп,
Көктем емес пе еді?!
Көктем емес пе еді?!Қазбауыр бұлттар жеткенде шығыстан кезбе,
Сезімнің құйып шарабын хрусталь сөзге,
Егіз бір жандай екеуіміз ұғысқан кезде.
Өткен елес пе еді!
Шекер екен нәрі —
Қиялға қанат сананың қақтырғаны да,
Беймезгіл басқа бейопа бақ тұрғаны да.
Күрсінем келіп, түпсізге лақтырғаның ба?
Бекер екен бәрі.
Іздерді жалған,
Қанменен шайып жүректен өшіріп мүлде,
Күйінсем-дағы қараймын кешіріп Күнге,
Гүлдерді өртеп кеткендей көшіріп күлге,—
Күз келді, қарғам!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жермен қоштасу
- 0
- 0
Жерді ораған көк перде,
Менің жұлдызым көрінбейді бұл жерден.
Оны іздеп өзім барам түбінде,
Жұпариса гүл аңқыған көктемде.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі