Өлең, жыр, ақындар

Қарағаш

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2119
Сенің шашыңдай қарағаш,
Мектептің қасындағы қарағаш.
Ерініңдей ып-ыстық,
Аспандағы Ай шала мас.
Мектептің қасындағы қарағаш,
Қара көзіңдей — қара рас.
Құшақтап тұрып жұлдыздарды жұтып ем,
Жасыңменен аралас.
Менің жасыммен шамалас,
Құрбым едің ғой — қара қас...
Қамығып қалған жоқ па екен,
Қасынан өтсең сипай сал,
Менің шашымдай...
Қарағаш!

Аңсарын алған асындай болып жеріктің,
Көрініп көзге көңілімді несін еліттің?
Түсінесің бе,
Түбірсіз мына дүниені,
Пейілі таза, жүрегі аппақ көріктім?
Баса да бердім қайтейін қате әр ізді,
Табылмай қалып жанымды ұғар жан ізгі.
Жалғанның жалған екенін сезіп барлығы
Арларын сатып,
Арсыз боп кеткен тәрізді.
Жаныма жылы тигеннен кейін гүл демің,
Өзіңе аштым тот басқан жүрек ілгегін.
Қанаты дал-дал сұңқармен бірақ сапарға,
Ғұмырын қиып, шыға да қояр бірге кім?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйінші

  • 0
  • 0

Өмірге рұқсат берілді!!!
Жарық дүние дидарын —
Екеуімізге бірге жазды көруді.
Менде дос көп, сенде жау жоқ (әдемі).

Толық

Дантеден

  • 0
  • 0

Салт аттыдай тым шапшаң
жүрегім соқты, кештегі үн...
Бұл бұрын ойлап қойғандай
Даланың ісі ед (не істермін?!)

Толық

Натюрморт

  • 0
  • 0

Қалам қалған үстелінің үстінде,
Қағаз қалған үстелінің үстінде.
Шырақ әне, жағылмаған қалпында,
Құран міне, Құран — Құран қалпында!

Толық

Қарап көріңіз