Өлең, жыр, ақындар

Түндегі ойлар

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2109
Түндегі ойлар тәтті болар бәрінен,
Жарық кезде жазған жырдың мәнінен.
Жүрегімде бүлкілдейсің бүр жарып,
Қанға түскен қызғалдақтың дәні ме ең?
Түндегі ойлар ащы кейде удан да,
Қаша қоймас көңіліңнен қуғанға.
Шарап ішіп отырамын ондайда,
Сен келмеген жабырқаулы думанда.
Түндегі ойлар шыңырау һәм шың, биік,
Тіршілік бар түпсізінде тұңғиық.
Аяқ асты болмасын деп арманың,
Ай жымияр сүйеп қойып түнге иық.
Түндегі ойда жалгыз түйін болады,
Түйін баққа не сорға әкеп соғады.
Сорға соқса, гүліміз де солады,
Бақты бірақ көрген кісі жоқ әлі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырзаман. Алматы

  • 0
  • 0

Жатыр еді кенеттен (дала тымық!)
Алатаудың басынан қан атылып,
Түйдек-түйдек шудадай бұйраланып,
Нөпір тасқын ұмтылды қалаға тік.

Толық

Жез қоңырау

  • 0
  • 0

Жез қоңырау жылайтын жазға қарай,
Жаз ғұмыры жастықтың аз қалғандай.
Гүлдей дәурен тұратын гүл құшақтап,
Жанарында қыздардың маздап арай.

Толық

Қар жауып тұр

  • 0
  • 0

Қар жауып тұр.
Қан тамады — қара қан,
Қара қанды қардың тілі жалаған.
Қан ізімен біреу ілбіп келеді, жалаң аяқ.

Толық

Қарап көріңіз