Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3777
Алатау, сен де ғаріп, мен де ғаріп
Келеміз жүрекке мүң теңдеп алып.
Мен саған жыр оқиын, қасыма кел
Қайтеміз түсінбейтін елге налып.
Алатау, сен де биік, мен де биік
Қосылсақ қосылғандай шерге күйік.
Сені Күн, мені күншіл менсінбейді,
Тұрған соң табанымыз жерге тиіп.
Алатау, сен де көркем, мен де көркем,
Ботаңдай бауырыңа бас еркелесем.
Қобыздай қоңырың ем,

Қолыңа алып
Мен дайын жан сырыңды шертем десең.
Алатау, айналайын, барым — нарым
Алладан соңғы сенсің табынғаным.
Бұл қазақ сен болмасан, қайтер еді,
Өзіңсіз менің-дағы мәлім қалім.
Ақын жоқ жер бетінде мен сияқты,
Тау да жоқ бұ ғаламда сен сияқты.
Жадырап тұрайықшы беу, Алатау,
Қазасы, қайғысы жоқ ел сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дантеден

  • 0
  • 0

Салт аттыдай тым шапшаң
жүрегім соқты, кештегі үн...
Бұл бұрын ойлап қойғандай
Даланың ісі ед (не істермін?!)

Толық

Кеудесi кендi шабыт пен

  • 0
  • 0

Кеудесi кендi шабыт пен
Қонаққа ғана шөлдеген,
Бұл қазақ бес күн жалғанда
Бiр-бiрiн жүзге бөлмеген.

Толық

Жапырақ

  • 0
  • 0

Бітті енді,
төзім тозды, көрдей мұң!
Ебелек пе ем?
Ермегіңе ермеймін.

Толық

Қарап көріңіз