Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 12.07.2020
  • 0
  • 0
  • 3700
Алатау, сен де ғаріп, мен де ғаріп
Келеміз жүрекке мүң теңдеп алып.
Мен саған жыр оқиын, қасыма кел
Қайтеміз түсінбейтін елге налып.
Алатау, сен де биік, мен де биік
Қосылсақ қосылғандай шерге күйік.
Сені Күн, мені күншіл менсінбейді,
Тұрған соң табанымыз жерге тиіп.
Алатау, сен де көркем, мен де көркем,
Ботаңдай бауырыңа бас еркелесем.
Қобыздай қоңырың ем,

Қолыңа алып
Мен дайын жан сырыңды шертем десең.
Алатау, айналайын, барым — нарым
Алладан соңғы сенсің табынғаным.
Бұл қазақ сен болмасан, қайтер еді,
Өзіңсіз менің-дағы мәлім қалім.
Ақын жоқ жер бетінде мен сияқты,
Тау да жоқ бұ ғаламда сен сияқты.
Жадырап тұрайықшы беу, Алатау,
Қазасы, қайғысы жоқ ел сияқты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құйын

  • 0
  • 0

Өзім барам!
Сол жаққа қарай-қарай көзім талған.
Кез еді Ер Төстіктей көзім талған —
Құсадан Жер бетілік мезі болған.

Толық

Тарихтың кім кетпеген тақымында?!

  • 0
  • 1

Тарихтың кім кетпеген тақымында?!
Бек сенген мақсаты мен ақылына.
Хан Кене бір күндері жаушы салды,
Ботпайдың бетке ұстаған батырына.

Толық

У қайтару

  • 0
  • 0

Құдай — көкте,
Мен — жердемін, жердегі —
Қаламымда тағдырымның кермегі.
Маңдайыма тұрып қалған ағып кеп,

Толық

Қарап көріңіз