Өлең, жыр, ақындар

Торғай ми

  • 21.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1056
Бала кезім,
Байсал табу сондай күш,
Қыр қыдырып қызықтауды қолдайды іш.
Қалбалақтап ұшты торғай кенеттен,
Қалбалақтап қуып бердім мен байғұс.

Іліп түсем деген үміт ырғып-ақ,
Ілекерге айналғаны бұлдырап.
«Жаралы» құс жалп-жалп етіп баратқан
Бір ұшады,
қара жерге бір құлап.

Ұту болып, тұту болып миымда,
Ұмтылдым-ау кем дегенде жиырма.
Қол созымнан ұзамаған «кемтар» құс
Алып кетті қайдағы бір қиырға.

Егесіне бағынбады еп қалай, –
деген оймен қуып жүрсем тоқтамай;
Ұясынан ұзатып ап…
Ұяттан
жұрдай торғай самғай ұшып кеткені-ай.

Назаланған енді мендей мүскінді
назарға алып, кім ұғады ішкі үнді?!
Ұям менің Жер еді ғой.
Сол Жерді
кеше қорғай алмадым ғой құс құрлы.

Шымбайыма батыра бір шымшыған
Шырғалаңнан жаным, кәне, тыншыған.
Содан бері торғай көрсем,
Басымда
Торғайдай ми бар деуге де қымсынам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңім

  • 0
  • 0

Тағдырың тәйкі түссе – терең егес,
Тұяқты іліктірер сөреңе кеш.
Өлеңде қан болады,
Жан болады,

Толық

Қазақы апта

  • 0
  • 0

Дүйсенбіде желігіп жиен келді,
«Қырық серкеш» көтерер сүйенгенді.
Сейсенбіде нағашым нөкерімен
Текеметін төрімнің иемденді.

Толық

Түбінде бір өміріңнің күн беті

  • 0
  • 0

Түбінде бір өміріңнің күн беті
көлеңкеге ауысуы – міндеті.
Жарты ғұмыр – жалт еткен бір жалқы шақ,
Ұқтың ба оны, пайғамбардың үмбеті?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер