Өлең, жыр, ақындар

Табыну

  • 21.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1551
Табынудың болатынын түр-түрі
Танымаудың өзі кейде күлкілі.
Мен табынсам, тектілерге табынам,
Солар нағыз ұлыс даусы,
Ұлт үні.

Мен табынсам күйін шертпей біржардың,
Бүтін жұртқа басымды иіп, бүр жардым.
Даналықтың тері сіңген тері тон
Мың есе артық ішігінен мырзаңның.

Алқауына алғанымен ақ жалған,
Адам емен бабым келіп, бақ жанған.
Сыйлы еріме сүйенемін сондайда,
Билеріме…
Қара қылды қақ жарған.

Қарашадан биік тұрар күтімі
қараулармен халықтың жоқ бітімі.
Патшаға да табынуға бармын мен
Жұрты бай да,
Болса өзі жұпыны.

Арды ойлаймын,
Нәрді ойлаймын төл емген,
Нарды ойлаймын намыс десе өлермен.
Жақсыларға табынам деп,
Жақсы ісі
тапшыларға табына алмай келем мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бөтен

  • 0
  • 0

Жоғалтып алғандаймын өзімді мен,
Секілді өзгенікі сөзім кілең.
Көңілі қалмасын деп көлгір сөйлеп
Жалғандық жөргегінде көз ілдірем.

Толық

Қан

  • 0
  • 0

Баяғыда, баяғыда…
Масқара,
Алматыда «Жалын» деген баспада;
Жұмекеннің қолжазбасын көрдім мен

Толық

Жынды

  • 0
  • 0

Шүйкесі жоқ, шырқ айналған ұршық құр
секілденіп демігеді күнсіп қыр.
Былайғы жұрт ұлылықтан жұрдай боп,
Жындыхана ішінде ол сыңсып тұр.

Толық

Қарап көріңіз