Өлең, жыр, ақындар

Табыну

  • 21.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1726
Табынудың болатынын түр-түрі
Танымаудың өзі кейде күлкілі.
Мен табынсам, тектілерге табынам,
Солар нағыз ұлыс даусы,
Ұлт үні.

Мен табынсам күйін шертпей біржардың,
Бүтін жұртқа басымды иіп, бүр жардым.
Даналықтың тері сіңген тері тон
Мың есе артық ішігінен мырзаңның.

Алқауына алғанымен ақ жалған,
Адам емен бабым келіп, бақ жанған.
Сыйлы еріме сүйенемін сондайда,
Билеріме…
Қара қылды қақ жарған.

Қарашадан биік тұрар күтімі
қараулармен халықтың жоқ бітімі.
Патшаға да табынуға бармын мен
Жұрты бай да,
Болса өзі жұпыны.

Арды ойлаймын,
Нәрді ойлаймын төл емген,
Нарды ойлаймын намыс десе өлермен.
Жақсыларға табынам деп,
Жақсы ісі
тапшыларға табына алмай келем мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлу

  • 0
  • 0

Дос шалқып шаттығымнан,
жатым жүдеп,
Құдай-ау, қашан күлдім ақырғы рет.
Қанша жыл қасарысып қысыр тірлік

Толық

Көлегейлеу

  • 0
  • 0

Өлеңім балқып шыққан өз кенімнен
Өрекпіп көрінердей көзге бірден.
Алшым бар – иірілген алтын сақа,
Қамшым бар – таспасы оның өзге өрімнен.

Толық

Өмір деген...

  • 0
  • 0

Өмір деген – іші айғай,
сырты шу,
Көп нәрсеге, жоқ нәрсеге қырқысу.
Қоңыр белде көк серкені тартысу,

Толық

Қарап көріңіз