Өлең, жыр, ақындар

Табыну

  • 21.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1344
Табынудың болатынын түр-түрі
Танымаудың өзі кейде күлкілі.
Мен табынсам, тектілерге табынам,
Солар нағыз ұлыс даусы,
Ұлт үні.

Мен табынсам күйін шертпей біржардың,
Бүтін жұртқа басымды иіп, бүр жардым.
Даналықтың тері сіңген тері тон
Мың есе артық ішігінен мырзаңның.

Алқауына алғанымен ақ жалған,
Адам емен бабым келіп, бақ жанған.
Сыйлы еріме сүйенемін сондайда,
Билеріме…
Қара қылды қақ жарған.

Қарашадан биік тұрар күтімі
қараулармен халықтың жоқ бітімі.
Патшаға да табынуға бармын мен
Жұрты бай да,
Болса өзі жұпыны.

Арды ойлаймын,
Нәрді ойлаймын төл емген,
Нарды ойлаймын намыс десе өлермен.
Жақсыларға табынам деп,
Жақсы ісі
тапшыларға табына алмай келем мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұтылу

  • 0
  • 0

Қасиетін қисынға үздік ердің
Келеді әлі қапысыз біз білер күн.
Түсініксіз боларын біле тұра,
«Түсініксіз» жыр жазған сізді көрдім.

Толық

Ескі

  • 0
  • 0

«Не жаңалық?», – дейсіңіз,
Жаңалық жоқ жаңалық.
Күнге күйген көрші қыз
Кетпепті әлі ағарып.

Толық

Бөтен

  • 0
  • 0

Жоғалтып алғандаймын өзімді мен,
Секілді өзгенікі сөзім кілең.
Көңілі қалмасын деп көлгір сөйлеп
Жалғандық жөргегінде көз ілдірем.

Толық

Қарап көріңіз