Бағзы қазақ

Ағып жатқан арнадай
Азаны мен қазаны.
Ғайып болды, жалған-ай,
Бұрынғының қазағы.

Көшті қойшы,
Көшпеймін
Керек емес түйесі.
Кемігенін не істеймін
Кеңдігімнің киесі?!

Қайда қалды тау ішін
Жаңғырық қып бір өзі;
Самбырлаған дауысы,
Салдырлаған мінезі?!

Иен далада есінеп,
Иеленген жалғанды;
Есебі жоқ, есі жоқ,
Қайдан табам аңғалды?!

Жебей қаузап желіні,
Саумалына мәз осы;
Қайда айдай келіні,
Қайда «айғай» әжесі?!

Қайда –
Ұрыс-жанжалға
араша боп аз ісі –
қара қылды қақ жарған
қазиы мен қазысы?!

Түсіңде емес,
Көп кірне
Ішіңде ғой, мұны да ұқ.
Ұлтарақ боп кеткен бе,
Ұлтымдағы ұлылық?!

Азаймайтын арнадай
Азаны мен қазаны;
Байыз тапты-ау, жалған-ай,
Баяғының қазағы.

Тайғанадым, адастым,
Тайлағымды сеңге айдап –
Көшпен кеткен қазақты
Көшпей іздеп мен бейбақ.

---