Аудару

Жырымды аудармаңдар,
Аудармаңдар,
Аударып, – дей алмаймын, – дау қармаңдар.
Өлеңді аударсаңыз,
Көз алдыма
келеді тең-тең жүгі ауған нарлар.

Аударма французға, неміске де,
орысқа, ағылшынға... (кері істеме).
Үзіліп түскен жырды өзегімнен
Үзуді тағы да бір жөн іс деме.

Жыр түгіл,
Жеңіл келер жоба, мәні
Қайтқан жоқ қара сөздің обалы әлі.
Аудару дегеніңіз – аударылу,
Нәрседен аударылған не қалады?

Ой-қырын оқсатсаң да шола барлап,
Жемісін секілденер тонаған бақ.
Ой,
Сезім,
Мәнер,
Машық,
Мінез,
Мәніс...
Қалайша менікіндей бола қалмақ?!

Қабылдап хақ Тәңірдің бұйырығын,
Қағазға түскен сөздің күйі мығым.
Сөз шіркін ауа берер.
Аумас бірақ
Икемім,
Инабатым,
Иірімім.

Шоқтығы Эверестің шоқтығы боп,
Еңсесі тұрса-дағы көкті тіреп,
Абайды Абайдай ғып өзге тілге
Айнытпай шығара алар жоқ құдірет.

Болғанмен ниеті дұрыс, беті дұрыс,
Аудару – әуелден-ақ өтірік іс.
Қырды аудар, жырды аударма.
Өйтпесең,
Киесі күйзеледі, кетіп ырыс.

Ендеше, өлеңімді аудармаңдар,
Мен емес ойдағымды таудан қармар.
Тарта алса қара өлеңнің қазынасын
тартады
Аудармадан сау қалған нар.

---