Өлең, жыр, ақындар

Жан түсінбес, жан түсінбес сөйлеммін

  • 24.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1327
Жан түсінбес, жан түсінбес сөйлеммін,
Жақсыларды жақсы мәңгі көргенмін.
Мына жарық дүниеге мен бар ғой,
Жапырақпен сөйлесуге келгенмін.

Таңға жуық тамылжиды тал-дарақ,
Жел желпиді жапырақты майдалап.
Жапырақтар, сарғаймаңдар мен құсап,
Күннің көзі жылытады аймалап.

Өздеріңе жетеді үнсіз жан үнім,
Аймалайды бір сендерді жалыным.
Жапырақтар, өздеріңмен мен мәңгі,
Бөлісемін дүниенің жарығын.

Бір сендерсіз бос өмірім, бос ғалам,
Аспан ғана өмір бойы қосқан ән.
Жапырақтар, жасылдарым мәңгілік,
Айналайын ерініңнен қоштаған.

Жүрегімде сезімнен де мұң басым,
Жапырақтар, жасылдарым, мұңдасым.
Жан-жүрегім саябырсып баратса,
Оятыңдар, жасыл әнім тынбасын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана аманаты

  • 0
  • 0

Қараталдың Балқашқа құяр жері,
Құшағыма бұл күнде сияр ма еді?
Байтас ата, бұл күнде ақын болды
Жиен қызың жыр жазып ұяң демі.

Толық

Шығысқа тән жыр бейнесі

  • 0
  • 0

Біз екеуміз...
Күз бен Гүл!
Бір сағыныш екеумізді іздеп жүр.
Сені көрсем Баркөрнеуді көремін,

Толық

Өмірім қайда?

  • 0
  • 0

Өмірім қайда?!
Сенің мөлдір көзіңде қалды ма?!
Әлде жанарымнан жас боп тамған сезімде қалды ма?!
Әлде адасулар мен құлазулардан тұратын,

Толық

Қарап көріңіз