Сөйлейсіңдер торғын самал өпкенде

Сөйлейсіңдер торғын самал өпкенде,
Сөйлейсіңдер мамыр туса көктемде.
Менің бүгін, жапырақтар, қызығы,
Жүрегім де жап-жасыл боп кеткен бе?!

Жұлдыздарға айналғанда озғандар,
Періштедей қолын маған созғанда…
Мен тірімін, жапырақтар, қалғытпай,
Көкірегімді, сезімімді қозғаңдар!

Сезім өлсе, Ай құлайды, Күн іріп,
Жұлдыз жаным қара түнді сіміріп.
Көктем келсе жапырақпен сөйлесем,
Жасыл түске бояламын тіріліп.

Жас парлайды, жас парлайды көзімнен,
Көл толқытып, көл толқытып сезімнен.
Қыс пенен жаз, күз де мені кешірсін,
Тек көктемде табысамын өзіммен.

Мұңым да көп, сырым да көп санасам,
Армандармен әлі күнге таң асам.
Ғұмыр бойы жұлдыз санап, Ай құшып,
Өз жанымнан өзім мәңгі адасам.

Сөнбесінші, сөнбе мәңгі көкте Күн,
Жылытсыншы жүрегімді от демің.
Жапырақтар, сарғаймаңдар ешқашан,
Ұзақ болсын, ұзақ болсын көктемің!

---