Поэзия мекені
- 0
- 0
Шырқа, шабыт!
Шырқа, шырқа, шырқай бер!
Жетісуым! Талдықорған. Бір тайпа ел.
Шабытымның көк теңіздей тасқаны-ай!
Махаббатым қайда?
Махаббатым қайда?Ол жасыл ма, әлде, қара ма еді?!
Неге ұмытты қызғалдақ, қыр, дала мені?
Қасыма қос жанары боталаған елік келді,
Ол да мендей жалғыз еді, жаралы еді.
Сезімім қайда?!
Жоғалттым. Сергелдең кешіп кеткені ме?!
Мың сан көбелектер жұбатқалы жаныма жетті егіле.
Мендей аушты көрдіңдер ме, ақ таңның аппақ сәулелері-ау,
Мәңгілік қол созған көктеміне?!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Өледі ғасыр құрсағынан күміс күн өрбіп
- 0
- 0
Өледі ғасыр құрсағынан күміс күн өрбіп,
Аспанның төрін түйіліп, тершіп мінер бұлт.
Тәңірім, маған қасиет берші ғажайып,
Жап-жасыл болып жапыраққа мәңгі сіңерлік.
Сен ғанасың, жүрегім, сен ғанасың
- 0
- 0
Сен ғанасың, жүрегім, сен ғанасың,
Ерке шайыр иеңе таң қаласың.
Соны ғана қалайсың, соны ғана,
Жолатпайсың жаныма жан баласын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сауле
керемет -
Жанәділ
Жаттап ал -
ОТЕ КУШТЫЫ
МЕНЫН КОНЫЛЫМНЕН ШЫКТЫ КЕРЕМЕТ
Раиса
Бала күнімнен өлеңдеріңізбен таныспын. Ғажап өлеңдер.