Сөйлейсіңдер торғын самал өпкенде
- 0
- 0
Сөйлейсіңдер торғын самал өпкенде,
Сөйлейсіңдер мамыр туса көктемде.
Менің бүгін, жапырақтар, қызығы,
Жүрегім де жап-жасыл боп кеткен бе?!
Махаббатым қайда?
Махаббатым қайда?Ол жасыл ма, әлде, қара ма еді?!
Неге ұмытты қызғалдақ, қыр, дала мені?
Қасыма қос жанары боталаған елік келді,
Ол да мендей жалғыз еді, жаралы еді.
Сезімім қайда?!
Жоғалттым. Сергелдең кешіп кеткені ме?!
Мың сан көбелектер жұбатқалы жаныма жетті егіле.
Мендей аушты көрдіңдер ме, ақ таңның аппақ сәулелері-ау,
Мәңгілік қол созған көктеміне?!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Соңғы демім, ең соңғы үзілгенше
- 0
- 0
Соңғы демім, ең соңғы үзілгенше,
Қос жанарым ғарышқа сүзілгенше,
Сені ғана ойлаймын, сені ғана,
Мейлі, мейлі қыс келсін, күзім келсін…
Сазыңды шал, сазыңды, өнер берсе
- 0
- 0
Сазыңды шал, сазыңды, өнер берсе,
Көкірегімнің жұлдызы көнергенше.
Мен соңыңнан қалмаймын ей, махаббат,
Мен сендікпін, сендікпін өле-өлгенше!
Раиса
Бала күнімнен өлеңдеріңізбен таныспын. Ғажап өлеңдер.