Көксу
- 0
- 0
Алай-дүлей бұлт көшіп аспандағы,
Тұрақтайтын тәңірдің қашқан бағы.
Бұл Көксу ұлы шыңнан басын алып,
Мұздақты бұрын-соңды жастанбады!
Махаббатым қайда?
Махаббатым қайда?Ол жасыл ма, әлде, қара ма еді?!
Неге ұмытты қызғалдақ, қыр, дала мені?
Қасыма қос жанары боталаған елік келді,
Ол да мендей жалғыз еді, жаралы еді.
Сезімім қайда?!
Жоғалттым. Сергелдең кешіп кеткені ме?!
Мың сан көбелектер жұбатқалы жаныма жетті егіле.
Мендей аушты көрдіңдер ме, ақ таңның аппақ сәулелері-ау,
Мәңгілік қол созған көктеміне?!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Көк ғарышпен мәңгілік астасқанша
- 0
- 0
Көк ғарышпен мәңгілік астасқанша,
Әзірейіл албасты қастасқанша,
Кербаланың шөлінде өмір сүрем,
Сен аман бол, табаным тас басқанша.
Ханзада, Сұлтан арда өскен
- 0
- 0
Шыны тұлпар* мінгенің,
Күрең тартып күнде өңің.
Жөңшең* сынды жөнсізді,
Ақ найзамен түйредің.
Раиса
Бала күнімнен өлеңдеріңізбен таныспын. Ғажап өлеңдер.