Ана аманаты
- 0
- 0
Қараталдың Балқашқа құяр жері,
Құшағыма бұл күнде сияр ма еді?
Байтас ата, бұл күнде ақын болды
Жиен қызың жыр жазып ұяң демі.
Махаббатым қайда?
Махаббатым қайда?Ол жасыл ма, әлде, қара ма еді?!
Неге ұмытты қызғалдақ, қыр, дала мені?
Қасыма қос жанары боталаған елік келді,
Ол да мендей жалғыз еді, жаралы еді.
Сезімім қайда?!
Жоғалттым. Сергелдең кешіп кеткені ме?!
Мың сан көбелектер жұбатқалы жаныма жетті егіле.
Мендей аушты көрдіңдер ме, ақ таңның аппақ сәулелері-ау,
Мәңгілік қол созған көктеміне?!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Күн де ашылды, мен де ашылдым
- 0
- 0
Күн де ашылды, мен де ашылдым,
Шаңы кетті сан ғасырдың.
Жүрегімді аймалады,
Жапырақтай жап-жасыл мұң.
Жан түсінбес, жан түсінбес сөйлеммін
- 0
- 0
Жан түсінбес, жан түсінбес сөйлеммін,
Жақсыларды жақсы мәңгі көргенмін.
Мына жарық дүниеге мен бар ғой,
Жапырақпен сөйлесуге келгенмін.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ақымбеков Қайыржан
Мағыналары керемет сипаттайды -
поаоыш
Өте мағналы өлен -
Берикбол
Оте керекмет -
Айша
Ұнады
Раиса
Бала күнімнен өлеңдеріңізбен таныспын. Ғажап өлеңдер.