Өлең, жыр, ақындар

Сәріде гүл ектім

  • 11.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1071
Үйімнің алдына
Сәріде гүл ектім.
Нәр құйдым балғынға
Лебімен жүректің.
Жарқырап шуақ күн,
Емізді уызын,
Кәусарын бұлақтың
Тамыздым күн ұзын.
Жүзінде нұр сипат,
Желегі елпеңдеп.
Ұлпасын күн сипап,
Собығын жел тербеп.
Түнде төрт ояндым,
Атырдым таңды да.
Суықтан аяулым,
Салқындап қалды ма?
Шұқи ма сұқтанып,
Әлдебір сұр тұмсық?
Шоши ма шық тамып,
Шиқылдап бір шымшық?
Жайнайды райханым,
Жұтамын гүл иісін.
Жырымды айтамын,
Гүл үшін, күн үшін.
Шарт етпе найзағай,
Соқпа үрей дауылдай!
Гүлім жас баладай,
Ұйықтасын дамылдап.
Бүрмесін шеңгелдер,
Ілмесін шырмауық.
Желегін тербеп жел,
Көк тұрсын нұр жауып.
Алау бір шалмасын,
Зәйдахан, қалғыма,
Шөліркеп қалмасын,
Шербет құй балғынға.
Алтын күн жарқырап,
Сәулесін сыйласын.
Жаныма шам-шырақ,
Өссін гүл – Мирасым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағындым мен Тәттімбеттің жазығын

  • 0
  • 0

Шуағындай балғын бөбек жазымның
Сағындым мен Тәттімбеттің жазығын.
Саумал көлдің қамыстарын сырнай ғып,
Өстім сонда естіп аққу, қаз үнін.

Толық

Архитектор мен тарихшы

  • 0
  • 0

Басталды да соққан дауыл әлгіде,
Бір төбеде өршіп кетті әңгіме.
Шарлап келіп шөл даланың өрлерін,
Барлағыштар айтып жатыр көргенін.

Толық

Теңіз және халық

  • 0
  • 0

Көк телегей кең айдында,
Көк бұлтындай шұбай өрген,
Тасып толқын, тынбай мұнда
Өз бетінше шу.көтерген.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар