Өлең, жыр, ақындар

Сәріде гүл ектім

  • 11.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1034
Үйімнің алдына
Сәріде гүл ектім.
Нәр құйдым балғынға
Лебімен жүректің.
Жарқырап шуақ күн,
Емізді уызын,
Кәусарын бұлақтың
Тамыздым күн ұзын.
Жүзінде нұр сипат,
Желегі елпеңдеп.
Ұлпасын күн сипап,
Собығын жел тербеп.
Түнде төрт ояндым,
Атырдым таңды да.
Суықтан аяулым,
Салқындап қалды ма?
Шұқи ма сұқтанып,
Әлдебір сұр тұмсық?
Шоши ма шық тамып,
Шиқылдап бір шымшық?
Жайнайды райханым,
Жұтамын гүл иісін.
Жырымды айтамын,
Гүл үшін, күн үшін.
Шарт етпе найзағай,
Соқпа үрей дауылдай!
Гүлім жас баладай,
Ұйықтасын дамылдап.
Бүрмесін шеңгелдер,
Ілмесін шырмауық.
Желегін тербеп жел,
Көк тұрсын нұр жауып.
Алау бір шалмасын,
Зәйдахан, қалғыма,
Шөліркеп қалмасын,
Шербет құй балғынға.
Алтын күн жарқырап,
Сәулесін сыйласын.
Жаныма шам-шырақ,
Өссін гүл – Мирасым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзбек досыма

  • 0
  • 0

Ташкент бардым таңырқап,
Тамашасын көрдім мен.
Шадыман жұрт ән шырқап,
Гүл төгілген төрінен.

Толық

Баянауыл әуендері

  • 0
  • 0

Суретін түсірейін өлеңіме
Таулар көп тамашасын баяндауға,
Дәтім жоқ тау біткенге аялдауға.
Көп тыңдап ана жырын жөргегімде,

Толық

Александр Невский

  • 0
  • 0

Есіңде ме еткен сонау,
Сатырлаған мұз майданы;
Батырсыған атаңа анау,
Кім түйреді көк найзаны?

Толық

Қарап көріңіз