Өлең, жыр, ақындар

Әке - өлең

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1279
Әке, сенің маңдайыңдағы әжімдер
Шығыс пен Батыстың,
Ақыл мен намыстың тоғысқан торабы;
Балалыққа апарар
Ең қысқа саты олар - жылдармен жоғары.
Әке, ренішің жоқ па еді..?
Қызыңның кеткені көрпе емес, жыр құрап.
Өмірдің анты игі-
Жейдеңнен аңқиды жердегі бір Жұмақ.
Қаламын байқамай,
Таулар да қайталай алмайды биіктеу еңсесін.
Қабағың,қасыңнан
Өзімді шашылған құраймын мен сосын.
Әке, армандар орасан,
Өмірге қарасам шығып ап дүниенің шетінен.
ойлайсың өлем деп,
тұрасың өлең боп кітаптың алғашқы бетінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алагеуімдегі ауыл

  • 0
  • 0

Аспан тағы алақанға гүл берді
Бура бұлттан бұлдыр-бұлдыр мұң көрдім.
Найзағайлар жарқ еткенде, нәтінен
Нәзік жырға қолқа салып үлгердім.

Толық

Күз аңқыған

  • 0
  • 0

Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды

Толық

Жалғыздық және мен

  • 0
  • 0

Сағыныш түсі, тағы да аздап таң суық,
Құлагердейін құлаштауыма қамшы көк.
Көздері жанған үкідей сенен қорқамын
Үзіліп түсер тамшы боп.

Толық

Қарап көріңіз